29.7.07
eergisteren in de universiteitskantine. ik vroeg me af wat het vlees was dat ik opgediend zag liggen.
- bu ne?
- bu hindi.
wat is vredesnaam hindi? voor zover ik weet een taal die wordt gesproken in India.
- hindi ne?
- turkey
ja, ik weet dat hindi een Turks woord is, maar wat is hindi
- biliyorum, ama: hindi ne?
- turkey
pling! turkey, uiteraard engels voor kalkoen.
na twee maanden vooral Frans en Turks te hebben gesproken met mijn huisgenoten, woont er sinds vandaag een Vlaming bij mij in het appartement. gewoon weer Nederlands praten dus. blijkbaar ben ik daar wel aan toe.
20:46
25.7.07
onrechtvaardige wereld als ze in Engeland water kwijt willen, moeten ze het doorsturen naar Ankara. daar is nog maar 8% van de watervoorraad beschikbaar voor consumptie. pas in oktober wordt er regen verwacht. dit betekent dat de stad op rantsoen gaat.
had dat niet beter eerder kunnen gebeuren, in plaats van wachten tot dit minimumniveau bereikt was? euhm ja, maar goed, er waren verkiezingen en de AKP burgemeester wilde zijn partij niet impopulair maken met beperkingen van de watertoevoer.
in Istanbul heeft het de afgelopen weken een paar keer geregend. dat bracht enige verlichting. tot oktober blijft water in ieder geval constant beschikbaar. mijn dagelijkse meer dan noodzakelijke douche komt gelukkig niet in gevaar.
09:28
23.7.07
gisteren toch maar even geprobeerd of er op verkiezingsdag echt geen bier te krijgen was in de cafes (zie vorige post). natuurlijk wel. maar alleen voor deze keer geserveerd in groene limonade glazen. zodat het de politie niet zou opvallen. heel gek, maar bier lijkt in een groen glas toch echt anders te smaken.
alhoewel het bier dus gewoon vloeide, zijn de verkiezingen zeker niet onopgemerkt voorbij gegaan. de stranden aan de Middelandse Zeekust waren een stuk leger, omdat veel vakantie vierende Turken speciaal voor de verkiezingen terugreisden naar hun woonplaats. aan stemmen bij volmacht doen ze hier niet. dus was het extreem druk op de vliegvelden en de busstations. ongeveer 1 miljoen reisden speciaal voor de verkiezingen heen en weer.
maar vooral Mustafa Cicekli zal zich deze stembusgang nog lang herinneren. na het uitbrengen van je stem, krijg je om dubbelstemmen te voorkomen, een druppel lastig afwasbare inkt op je vinger. 22 juli was de dag dat Mustafa ontdekte dat hij allergisch was voor inkt. met paarse uitslag over zijn hele lichaam werd hij opgenomen in het ziekenhuis. hij kon de verkiezingsuitslag vanuit zijn ziekenhuis bed volgen.
zoals verwacht won de regerende AKP. een partij als de VVD, maar met de wens om meer ruimte te geven aan een islamitische levensstijl. zij kregen 341 van 550 stoelen in het Turkse parlement. 112 gaan er naar CHP. ooit de PvdA van Turkije, maar tegenwoordig doen ze niks anders dan protesteren tegen alles wat de AKP doet, vooral als het om meer ruimte voor de islam gaat.
de ultranationalistische MHP krijgt 70 zetels. die zijn vooral het resultaat van de nieuwe geweldscampagne van de Koerdische PKK. begonnen in dit voorjaar en met ongeveer 80 doden tot nog toe. de AKP had niet zo heel veel zin om tegen de bases van de PKK in Irak op te treden, vanwaaruit deze nieuwe campagne gelanceerd zou zijn. de MHP noemde de AKP landverraders die te weinig deden om Koerdische separatisten te elimineren. en blijkbaar levert dat stemmen op. wie de PKK ervan overtuigd heeft om juist voor de verkiezingen aanslagen te plegen, terwijl het duidelijk was dat dat het ani Koerdische ultranationalisten stemmen zou opleveren, zal wel altijd een vraag blijven.
de 27 overblijvende stoelen zijn voor onafhankelijke kandidaten. voornamelijk Koerden, die eenmaal in het parlement de handen ineen zullen slaan. dat wordt nog gezellig. 70 ultranationalisten tegenover een groep van 24 Koerden.
kijken of Mustafa in het ziekenhuis binnenkort gezelschap krijgt van parlementariers.
14:28
20.7.07
rustdag het wordt een mooie dag zondag. dan vinden hier ter lande de vervroegde verkiezingen plaats. de aanloop was hectisch. ruzie in het parlement dat er niet in slaagde een nieuwe president te kiezen, wat tot de verkiezingen leidde. gezeur over de datum. midden in de zomer zijn vooral rijke mensen op vakantie en kunnen dus hun stem niet uitbrengen. dit zou de huidige regeringspartij goed uitkomen, omdat ze haar macht vooral baseert op de hardwerkende middenklasse. terroristische aanslagen door de Koerdische PKK die vooral de Turkse ultranationalisten stemmen op gaan leveren. de angst voor
de grote aanslag, om de uitslag van de stemming te beinvloeden. dreigingen met stakingen door het luchthavenpersoneel van Ataturk Airport dat een loonsverhoging van 23.9 procent wil. gek genoeg gaat hun werkgeving, de Turkse staat daar niet op in. stakingen zouden vooral (wederom) de rijken treffen die speciaal voor het deponeren van hun stembriefje terugkeren naar hun woonstede. maar zondag daalt de rust over Turkije neer. De Nationale Kiesraad heeft bepaald dat zondag alle uitgaansgelegenheden gesloten blijven. de maatregel dat zondag alleen de politie een vuurwapen mag dragen, vind ik lichtelijk verontrustend, omdat het suggereert dat half Istanbul op andere dagen een wapen bij zich heeft. maar de maatregel die het hardst aan zal komen is dat er tussen 6 uur in de ochtend tot middernacht geen alcohol mag worden verkocht of gedronken. ben benieuwd hoe ze dat gaan controleren. maar goed, met al deze maatregelen en de extra politie die deze dagen op straat paradeert, wordt het zondag een aangename dag. ik zet het bier vast koud.
18:37
13.7.07
p.s. lieve overburen. het regent nu. ik weet niet, maar misschien is het een idee om de was binnen te halen.
11:12
ondertussen bij de overburen- waar heb je de was gelaten?
- gewoon. opgehangen, zoals je gevraagd had.
- maar waar dan?
- binnen was niet echt plek, dus ik dacht...
o ja, net als in veel andere steden zijn ook hier de taxis geel
10:20
12.7.07
gisteren was het twaalf jaar geleden dat Screbenica viel. 8000 moslim jongens en mannen werden door de Bosnische Serviers onder leiding van Ratko Mladic de dood in gejaagd. in Nederland krijgen de herdenkingen ieder jaar om begrijpelijke redenen veel aandacht. wie in Turkije wil weten in hoeverre een krant een islamitische doelgroep heeft, moet vandaag langs de krantenkiosken wandelen. hoe groter de fotos van de herdenkingsceremonien hoe hoger het moslimgehalte van de krant. internationale solidariteit.
11:22
Nog niet verzadigd?
7.7.07
de imam van een paar blogs geleden (26.06.07) heeft gezelschap gekregen. de zomer blijkt stagetijd voor de imams in opleiding, dus worden de moskees bevolkt door leergierige jongeren, die na de studieboeken allemaal graag het vak in de praktijk willen leren. en de studenten moeten natuurlijk ook de gebedsoproep oefenen. met de nadruk op oefenen, want de stagiair van onze imam blijkt niet zo n al te beste leerling. maar goed, het heeft ook wel weer iets charmants, zo jonge jongensstem die met zijn gebedsgezang heel gewichtig probeert over te komen, maar net iets te hoog inzet. alles beter dan Ecuadoranen.
18:24
3.7.07
liever niet: ecuador na gisteren de loftrompet te hebben gestoken op de globalisering en het daarmee gepaard gaande culturele overschot, nu de keerzijde van het immer voortschrijdende proces van wereldwijde uitwisseling: de panfluit. ja, want ook hier zijn ze nu gearriveerd: de Ecuadoranen. ik zou willen dat het niet waar was, maar jawel, en wel precies onder mijn raam.
een aantal jaar geleden waren ze plotseling in Nederland, met hun gekleurde overgooiers van lamawol en daaronder een gewone spijkerbroek, gek hoedje op het hoofd, lang gevlochten zwart haar, een trommel, een gitaar en... een panfluit. in het begin kon je nog denken: goh, wat leuk authentiek, muzikanten, rechtstreeks uit de bergen, maar toen bleek dat ze opeens overal waren en allemaal hetzelfde liedje speelden, dezelfde arm- en cassettebandjes en later CDs verkochten, was het wel duidelijk. dit was de totale vercommercialisering van de Ecuadoraanse cultuur, die te gelde werd gemaakt in de Europese straten. nu neem ik het niemand kwalijk. het lijkt erop dat veel mensen hun geld verdienen in de panfluitmuziek-sector, en als mensen geld over hebben voor dergelijke commercie, prima. alleen, ik hoef het niet te horen. en tot voor kort werd ik daar in Istanbul ook niet toe gedwongen. maar nu wel. nu staan ze voor mijn huis te spelen.
het lijkt erop dat mijn fluitende lamawolvrienden hier een betrekkelijk nieuw fenomeen zijn. alom worden foto´s gemaakt en mensen klappen na afloop van ieder riedeltje. en het moet gezegd worden, ze doen hier ook echt hun best een plaats op de markt te veroveren. in de Nederlanden zie je steeds vaker de eenzame Ecuadoraan die ondersteund door een CD wat op zijn fluitje blaast, meestal zonder gek hoedje en soms zelfs zonder de gekleurde lamaovergooier. maar dat is hier dus wel anders. half Ecuador is naar Istanbul verscheept. bands van zeven man sterk, allemaal prachtig opgedirkt, draaien iedere avond heel enthousiast hun repertoiretje af.
veel mensen hebben iets tegen de MacDo of Coca Cola, omdat dat uitingen van een imperialistische Amerikaanse cultuur zouden zijn. ook in Turkije vormen vestigingen van de MacDo nog wel eens het doelwit van aanslagen. maar niemand schijnt oog te hebben voor die andere bedreiging die het Westen boven het hoofd hangt: de proliferatie van de panfluit. nou gaan aanslagen mij wat ver, maar wat te denken van een kleine consumentenboycot, of, als dat niet helpt, het systematisch plaatsen van draaiorgels naast de Ecuadoraanse bandjes?
alhoewel, als ze vanavond niet weer onder mijn ramen komen staan spelen, slaap ik misschien vannacht wel goed, en ben ik morgen een stuk milder. (hint)
15:05
2.7.07
wat heet terwijl de hitte in aanpalende regio's tot grote bosbranden heeft geleid, die gelukkig in ieder geval rondom Athene nu onder controle lijken, is hier ter stede de temperatuur onderhand flink gedaald. het elektriciteitsnetwerk wordt niet langer uitgeschakeld om oververhitting te voorkomen en ook typen gaat weer zonder spontaan te zweten. toch is de hitte niet in alle opzichten over.
duitsers, fransen, oostenrijkers, amerikanen, engelsen. iedereen heeft hier zo zijn eigen kerkje. meestal niet heel druk bezocht, maar men houdt dapper vol. ik ben een frequent bezoeker geworden van de anglicaanse kerk, mede omdat het gebouw groot en daarmee relatief koel is op de vroege zondagochtend. van het een komt het ander en zodoende werd ik een paar dagen geleden uitgenodigd voor een Tamil party bij de lokale pastoor aan huis.
de Anglicaanse kerk vangt een groep van 30 Tamil vluchtelingen op, omdat de Turkse overheid geen opvang regelt. en zo af en toe is het tijd om de onderlinge banden te versterken en koken een aantal Tamils voor gemeenteleden. wat een heet smaakfestijn! de Turkse keuken is over het algemeen niet heel erg heet te noemen, ook al wordt er vaak gebruik gemaakt van rode peperpulp, voor een pittig accent. dus na vier maanden Turkse keuken, was het even slikken om in een klap op Sri Lanka te belanden... voor afkoeling zorgde fabeleuze Marokkaanse wijn, die een van de aanwezige collega pastores van een reisje had meegenomen. tot laat gingen de gesprekken over het bizarre beleid van de regionale bisschop.
werkelijk, voor goede humor heb je niet alleen Engelsen maar ook bisschoppen nodig, om je vrolijk over te maken. ik was al langer een voorstander van een episcopaal stelsel, maar nu zeker.
resumerend, Sri Lanka, Marokko, Engeland, Turkije. leve de globalisering.
12:48
Nog niet verzadigd?
