De laatste dagen van het jaar wordt er nogal wat tijd ingeruimd voor jaaroverzichten en interessante lijstjes. Ik doe graag mee aan hypes, dus daarom ook een lijstje van mijn hand. Een volledig onvolledige lijst van 10 topervaringen in 2003. Geheel onterecht zijn mijn eerste preek, de wandeltocht van Utrecht naar Amsterdam, de gebedsgenezing van Jan Zijlstra, het winkelen met Marieke;), Punch Drunk Love en Russian Ark buiten de boot gevallen. Keuzes maken schijnt echter bij het leven te horen.
Als criterium heb ik gehanteerd hoe snel de ervaringen boven kwamen borrelen.
Top 10 Top ervaringen 2003
1. Matthaus Passion - the remix in de Melkweg Amsterdam
2. LOF/SOM-wisselfeest ten huize van de LSVb.
3. Nora van de Schaubuehne am Lehniner platz tijdens het Holland Festival
4. Dogville 5. Twee verjaardagsfeesten in 1 jaar (1 keer op de Oude Buis van Histos en 1 keer thuis)
6. Midzomernacht huisfeest
7. Duet voor piano en saxafoon tijdens Kamperfoelie 8. Zomerse dagen aan het strand van Maarsseveense Plassen 9. De Fuga van Bach tijdens de begrafenis van mijn opa
10. ESIB-boardmeeting in Sofia
Iedereen een mooie top 10 topervaringen over 2004 gewenst!
Het is een slimme manier om in het nieuws te komen. Een klein onderzoekje opzetten naar een mediageil onderwerp. De commerciële site Kaboem.nl vroeg naar de goede voornemens van jongeren tussen de 8 en 15 jaar. Maakt niet uit dat het absoluut niet representatief is, de uitkomsten zijn leuk en dus haal je er zelfs de Volkskrant mee. Van de respondentengroep wil 42% in 2004 meer zoenen en verkering. 38% gaat aardig zijn voor de medemens.
Jammer dat dit onderzoek totaal nietszeggend is, anders zou je haast geloven dat het toch nog goed komt met deze wereld.
De tweede verdieping van mijn studentenhuis, mijn verdieping, daar gebeurt het. Er wonen vier mensen, twee vrouwen, twee mannen. Een van de twee vrouwen is reislustig en houdt van bloemen. Een van de twee mannen, mijzelve, is vaker thuis en houdt van water geven. Wij hebben onderhand een florerende relatie opgebouwd. Bij haar afwezigheid bewater ik de planten en krijg in ruil daarvoor zo af en toe een bloemetje terug. Een gerbera staat zodoende al sinds de zomer in volle bloei voor mijn raam, sinds kort vergezeld door een kerstroos en hyacint. Zij is nu in Israël en ik behoed haar groen voor uitdrogen. Onze liefde is puur plantaardig, maar bloeiende.
Meer vleselijk, maar zeker zo uitbundig, is de liefde tussen de andere man en vrouw. Sinds een paar dagen hebben het bloemetje en het bijtje weinig geheimen meer voor elkaar. Een sfeer van ontluikende romantiek is best aangenaam, maar ooit woonde ik in een huis met een oude, wijze student die als motto voerde: 'Geen gekloot met een huisgenoot'. Een waar woord. Ik vrees nu al het moment dat de liefde overwaait en nachtelange ruzies uitbreken, deuren dichtgegooid en servies kapotgesmeten gaat worden. Laat de verhuiswagen maar vast komen.
Als ze de bloempotten maar heel laten.
De Paus is de afgelopen dagen niet alleen bewaakt door de mannen met hellebaarden en kleurige pakken van de Zwitserse garde, Berlusconi's politiemacht vond het ook nodig een oogje in het zeil te houden. Er werd een aanslag op JP II gevreesd.
Persoonlijk vind ik het een beetje een onzinnig verhaal. Wie zou er nu belang hebben bij het vermoorden van deze hoogbejaarde? Osama kiest zijn doelen over het algemeen vanuit politiek oogpunt. Of het is een natie die hij ziet als assistent van de duivel (VS) of het is een land waarvan hij de regering onder druk wil zetten om moslimwetten in te voeren. Welke andere terrorist heeft de wens tot en middelen en kennis voor een aanslag op het Vaticaan? Ik heb geen idee. De tijd dat protestanten de paus naar het leven stonden is in ieder geval al ver weg.
Enige logische verklaring is dan, dat de Paus zelf iemand had ingehuurd om euthanasie te plegen. Hij vond het mooi geweest en kerstavond is een prachtig moment om te overlijden.
Door ingrijpen van Berlusconi is het voornemen niet geslaagd. Arme JP... daar ging zijn 'zalige' kerst.
Grappen over de naam van de zwaarst getroffen stad van de aarbeving in Iran zijn te makkelijk. 1/3 deel van Bam staat nog maar overeind.
20.000 mensen omgekomen, 50.000 gewonden, de hulp is te weinig en te laat, mensen slapen tijdens de nachtelijke vrieskou op straat. Een verschrikkelijk indrukwekkende natuurramp, die je nooit zult vergeten.
Denk je.
Maar in 1990 zijn 35000 mensen het slachtoffer geworden van een vergelijkbare schok in Iran. En ook die gebeurtenis verdween totaal uit mijn geheugen.
Toch is het een niet te bevatten hoeveelheid leed die plotseling over de hoofden van de mensen gewonden is uitgestort. Het enige waarmee ik kan helpen is doneren op giro 7447. Laat ik dat maar snel doen. Voor ik het vergeet.
Meer info over de inzamelingsactie op rodekruis.nl.
Afgelopen zaterdag was de Wetenschapsbijlage van de VK gewijd aan het thema 'Mooi'. Het is zeker prettig om tijdens je weekend te lezen over de ideale vrouw, design, landschappen het mysterie van Venus, maar deze VK-bijlage was een een zooitje. In het ene artikel werd aan de Gulden Snede (1:1,618, voor al uw ideale verhoudingen) schoonheid opgehangen, in het volgende werd het als onzin afgedaan. Soms werd geschreven over objectiveerbare schoonheid, maar elder viel te lezen Het modernistische 'vorm volgt functie' wordt 'vorm volgt emotie'. Schoonheid wordt een kwestie van smaak. Ik bleef vertwijfeld achter. Een thema-bijlage is een goed plan, maar onderlinge integratie was wel handig geweest. Nu loop ik de komende dagen rond met de onuitstaanbare vraag wat 'mooi' is. Een schoonheidsprijs verdient het niet, maar hier en daar levert verassende inzichten op, zoals omtrent de Senso-Crema:
'Je mag een lelijk lichaam hebben, een lelijk huis bewonen en allemaal lelijke mensen om je hebben, maar door schoonheid van dergelijke producten voelt de mens zich beter'.
Een troostrijke gedachte zo vlak voor Kerst. Een paar mooie dagen gewenst.
Tot mijn schrik ontdekte ik dat ik een maand geleden hèt nieuws van 2003 heb gemist: de Aldi heeft in Duitsland bijbels in de aanbieding. Tel 11,99 neer en je hebt een prachtexemplaar in een rode kunstlederen band. De actie loopt als een tierelier, maar ik ben benieuwd wat mensen nu eigenlijk beweegt om zo'n ding aan te schaffen. Zouden ze hem echt gaan lezen, of is het onder het motto 'wie waar het ooit nog voor kan dienen'. Tijd voor een sociologisch onderzoekje.
Zoals altijd zijn er ook weer mensen te vinden, die het niet kunnen waarderen. Grappig is dat juist een aantal protestanten het allemaal maar niks vindt: de Bijbel in de aanbieding. De protesteerenden houden er waarschijnlijk een soort magisch realisme op na, waarin een boek met heilige inhoud zelf ook heilig wordt en dus niet in de uitverkoop mag. Dit zijn waarschijnlijk dezelfde mensen die bij grote problemen de bijbel op een willekeurige plek laten open vallen en op die pagina het antwoord op al hun vragen denken te zullen vinden. Heidens bijgeloof? Het zijn juist de zeer strenge gereformeerde kerken waar dit soort ongein nog in ere wordt gehouden.
Gelukkig zijn er ook Duitse, humoristische reacties, ook al lijken die twee bijvoegelijke naamwoorden elkaar uit te sluiten Een paar fragmenten uit 7 Tage - 7 Köpfe.
'ALDI verkauft ab sofort die Bibel. Der Papst soll von der Idee total begeistert sein und will nächsten Ostern sogar den traditionellen Segen in: „Urbi et ALDI“ ändern!'
'Bei dem wahnsinnig günstigen Preis von 11,99 Euro muss man aber natürlich auch Abstriche bei der Qualität machen. Die ALDI-Bibel hat leider nicht mehr zehn sondern nur noch zwei Gebote: Du sollst nicht stehlen und Du sollst nicht drängeln.'
'Also, ich find die Aldi-Bibel super. Es gibt nur ein paar kleine Abweichungen zur normalen Bibel. In der Aldi verrät Judas Jesus nicht für 30 Silberlinge, sondern für 29,95. Und Jesus wird in der Aldi-Bibel auch nicht ans Kreuz genagelt, sondern an eine Palette getackert.'
Na Amelie is er nu Alex. Weer een verhaal over een dromer die voor zijn love-interest (in dit geval zijn moeder) de wereld tot een sprookje wil maken. Weer iemand die eigenlijk de harde buitenwereld niet kan of wil aanvaarden en het grote leven probeert terug te brengen tot behapbare brokjes. Weer een soms bijna absurdistische vertelstijl met net iets te veel toeval. Weer een mooie filmscore van Yann Tiersen (met letterlijke citaten uit de Amelie-score). En weer werkt het.
Ik ben alleen bang dat het de derde keer scheepsrecht is.
Gisteren heb ik mijn verzoolde schoenen opgehaald. Vanochtend trok ik ze aan. Rechts geen probleem. Links zij 'krak'. Schoenen horen dat soort dingen niet te zeggen. Had mijn schoenmaker zwaar gefaald?
Bij nadere inspectie bleken mijn stappers een paar maatjes te groot. De schoenlapper had als kerstpresentje een kaars in mijn schoen gestopt. Een witte kaars, met een plaatje van een schoenmaker die tegen een reusachtige schoen aanleunt. Niet direct iets voor in een kerststukje, maar wel zeer attent.
De kaars was echter geheel in mijn schoen verdwenen en was dus door mij niet op tijd opgemerkte. De gevolgen waren fataal. Verkruimeld en gebroken. Geen tweede ronde voor deze kaars.
Het wordt een donkere kerst.
Ze begonnen in 1993 in Arnhem. Alleen daarom al ben ik een groot Gsus fan. De symboliek is natuurlijk ook fantastisch. Van hun spijker-collectie G.O.D. (Gsus Original Denim) tot de naam van hun winkels (Heavens playground). Ik vind het allemaal erg mooi, ze zijn alleen wel over hun top heen. Je ziet ze te vaak, het speciale is eraf.
Toch heb ik mijn tweede G-sus kleding stuk aangeschaft. Een winterjas. Nu ze zo groot zijn letten ze net iets minder op de kwaliteit (ik heb al twee van de zes knopen opnieuw vast moeten naaien) en afwerking (hier en daar zit de jas net niet goed in elkaar), maar het blijft erg mooi spul.
De jas zit als gegoten, is redelijk hip en bovenal ik sponsor de Arnhemse economie behoorlijk. Een hemels gevoel
Omdat de bier- en sigarettengeur sinds het feest nog steeds niet helemaal uit mijn kamer verdwenen is, heb ik mijn toevlucht gezocht tot de wierook. Met een paar stokjes, moet je ieder ongewenst geurtje kunnen verdrijven was mijn theorie.
Ik had ze vaak zien hangen bij de Wereldwinkel 'De Moeder's Geuren', maar had me er nog nooit heel erg in verdiept. Nu stond ik voor een rek, met meer dan 20 geuren. Lichte paniek overmande mij. Wat te kiezen? Na drie keer de hele wierookmolen te hebben doorgespit, besloot ik tot de aanschaf van Jasmijn (want de thee is zo lekker) en Wilde bloemen (klonk best exotisch en wulps).
Toen nog een wierookbrander aangeschaft en het setje was compleet. Opgetogen fietste ik naar huis.
Ik heb gelijk de eerste stokjes in de hens gestoken en ik moet zeggen: het ruikt best lekker. Vooral de Jasmijn bevalt me.
Ik kwam echter ook nog een bijsluiter tegen, waarin alle andere geuren beschreven stonden. Het was bedoeld als aanprijzing, maar bij lezing ben ik wel even in lachen uitgebarsten.
Amber. Een verrukkelijke zache zoete geur...De favoriete geur van mijn moeder.
Herfstblaadjes. Een heerlijke verassende bosgeur...Een geur om van te houden als van een vriend.
Musk. Een zeer fijne musk met een avontuurlijke topnoot.
Vanille...Rond, vol en blij en je wordt er niet dik van.
Wierook moet je blijkbaar ruiken. Er over praten werkt alleen maar op de lachspieren.
Wanneer iemand zelfmoord pleegt dan komt dat keihard aan, ook wanneer je hem maar van de zijlijn hebt meegemaakt. Zoveel vragen en gevoelens dat je er stil van wordt.
Dat was de goedbedoelde raad van de Volkskrant vanochtend. 'Alleenstaanden hebben het verhoudingsgewijs minder makkelijk'. Vertel eens iets nieuws!
Behalve het eenzame bestaan, hebben ze ook nog eens minder geld te besteden dan mensen met partner. Je ziet 'goedbetaalde tweeverdieners die gezonde, succesvolle kinderen voortbrengen en bij wie alle voordeel cumuleert'.
Zo snel mogelijk een nieuwe relatie aanknopen is dus het devies. Of rapido 'repartneren' wanneer het met de vorige stuk gelopen is.
Het CBS spreekt zelfs van een nieuwe inkomenskloof tussen singles en zij die wel een partner hebben.
Ik ben benieuwd of de overheid nu met een deltaplan 'Een relatie voor iedereen' komt, of dat je wellicht zelfs verplichte koppelaars krijgt. Dit alles in het kader van de armoede bestrijding uiteraard.
Ben ik even blij dat ik anderhalve week geleden maar net ontsnapt ben aan de bedelstaf.
Lettertype Bookshelf, symbool 7. In Office 2003 kun je daar de swastika terugvinden. Handig denk je dan. Als je een werkstuk maakt over boeddhisme of hindoeisme heb je de illustraties bij de hand. De swastika, symbool voor de kosmische levenscyclus, speelt in die religies en in vele andere een belangrijke rol.
Ook ene A. Hitler heeft er gebruik van gemaakt. Correcte Amerikanen vinden dat het symbool daardoor zo geperverteerd is geraakt dat het uit het collectieve geheugen gewist moet worden.
Een verkeerde strategie. Jezelf een krachtig religieus symbool uit handen laten slaan door een Duitse dictator vind ik zonde. Vooral veel gebruiken, zodat de negatieve associaties bij het symbool slijten, zonder ze uiteraard te vergeten. Dat lijkt mij effectiever dan nog verder taboeiseren.
Ik heb een hekel aan politiek correcte denkers en laat mensen de vrijheid. Dus als je graag van je swastika in Bookshelf af wil, dan kun je hier terecht.
Mijn lerares Duits was een weemoedig persoon. Ooit vertrouwde ze haar klas met 14 jarige pubers toe, dat wij vooral moesten genieten van onze middelbare schooltijd. Een mooiere periode dan deze zouden we in ons leven niet meemaken. 28 paar verbaasde ogen keken haar aan. De leukste tijd? En al die problemen met uiterlijk, innerlijk, familie, vriendjes en vriendinnetjes dan?
Of ik mijn lerares ooit gelijk geef, moet nog maar blijken. Voorlopig denk ik dat de studententijd ook behoorlijke hoge ogen gooit om te worden genomineerd als leukste levensfase.
Ik heb gisteravond samen met twee huisgenoten een groot feest gegeven. We hadden ons hele huis verbouwd en versierd, bier gekocht, mensen uitgenodigd en het was weer onovertroffen. Dat soort zaken zijn toch wel een beetje verbonden aan het studentenbestaan. Ik heb mij voorgenomen om op afzienbare termijn (twee jaar) te gaan afstuderen, maar tot die tijd eerst nog even volop genieten.
Overigens is waarschijnlijk niet iedereen overtuigd van het mooie van het studerende leven. In ieder geval niet de huisgenote die om vijf uur kwam eisen dat de muziek nu echt zachter ging. Ze wilde slapen omdat ze maandag totaal fit wil zijn. Dan heeft ze een tentamen.
Wat zou mijn lerares Duits tegen haar gezegd hebben?
Rond deze tijd stijgt ze op, circelt ze nog even boven Nederland en dan zet het vliegtuig koers richting Turkije.
6 dagen verkering en dan iemand al zo lang moeten missen. Ruim anderhalve week is zij in Ankara en Istanbul en ik in Utrecht.
Wie zei ook al weer dat verliefd zijn leuk is?
Iedereen vroeg het zich af. Wordt het een jongen of een meisje? En daarna: Hoe gaat ze heten?
Wie de kerkpagina's erop na pluist ontdekt een derde vraag: In welke kerk gaat ze gedoopt worden? Het eerste vraagteken is het gebouw. Twee Haagse kerken hebben de beste papieren: de Grote kerk op het Kerkplein en de Kloosterkerk aan het Lange Voorhout.
Een tweede kwestie is wellicht nog belangrijker. Bij welk kerkgenootschap wordt ze gedoopt? De Oranjes zijn Nederlands Hervormd en Lex had bij de verloving al gezegd dat eventuele kids in die traditie zouden worden opgevoed. Alleen bestaat de Nederlands Hervormde Kerk vanaf morgen wellicht niet meer.
In de jaren 60 bedacht men dat als er maar één God was, het wel zo leuk zou zijn als er ook maar één kerkgenootschap zou bestaan, in plaats van vele splintergroepjes. Sympathiek idee, maar de realisatie bleek allemaal wat meer voeten in de aarde te hebben dan gedacht. Na 40 jaar praten wordt er morgen gestemd over de vraag of drie Nederlandse, protestantse kerken, de Hervormde, de Gereformeerd-synodale en de Lutherse, kunnen fuseren. Of het voorstel wordt aangenomen is nog de vraag. Krantenkoppen voorspellen in ieder geval een verhot debat.
Bezwaren tegen kerkorde toekomstige Protestantse Kerk Nederland (PKN) afgewezen
Einde lutherse kerk als fusie strandt
Rechtszaken op komst na kerkfusie
Behoudende hervormden bidden om afwenden kerkscheuring
Morgen valt de definitieve beslissing. Protestants Nederland houdt zijn adem in. Wordt het kind van Max en Lex Hervormd of zal ze een van eerste doopleden van de nieuwe PKN zijn? Nog 1 nachtje slapen.
Traditioneel is Sint Nicolaas een vrolijk feest,
maar vanavond gold: 'wie krijgt het meest'.
In mijn studentenhuis aan de Keizersgracht,
had ieder een cadeautje meegebracht.
Rond de grote keukentafel bijeen,
Hanteerde men vlijtig de dobbelsteen.
Bij twee cijfers van te voren bepaald,
werd er naar eigen keus een cadeau van de stapel gehaald.
Drie of zes, dat waren de geluksgetallen.
Dus wij maar dobbelen met zijn allen.
Toen uiteindelijk de cadeaus van papier waren ontdaan,
is het spel pas echt van start gegaan.
Nu mocht je kiezen welk cadeau je wilde van welke huisgenoot,
die dan stevig baalde, terwijl jij genoot.
De volgende beurt waren echte de rollen omgekeerd,
was zij erg bij en jij gepikeerd.
Zo gingen de hebbedingetjes van hand tot hand,
van pratende radio's en kaartspelen tot thee van Euroland.
Ook de Xenos was door ijverige Sinten druk bezocht,
ze hadden er sieradendoosjes en zingende pinguins gekocht.
Na anderhalf uur was het spel over en uit,
en overzag ieder zijn of haar behaalde buit.
Met rechtvaardigheid had het allemaal weinig te maken,
maar de teerling was geworpen, het waren gedane zaken.
Sommigen hadden heel weinig, anderen zat,
maar gelukkig had eenieder in ieder geval wat.
De schrijver dezes won het kaartspel en een kekke zonnebril,
die hij echter alleen naar foute feesten op wil.
Wie die bril ziet, die geeft hem gelijk,
maar met twee cadeaus voelde hij zich de koning te rijk.
Vorig jaar bleef hij namelijk achter met lege handen,
dus hij was allang blij dat er dit maal twee cadeaus bij hem belandden.
Zo kon hij nu meer dan voldaan naar bed,
al heeft hij voor het slapen gaan nog heel even de zonnebril opgezet.
Tot nog toe leverde mijn weblog mij niet al te veel problemen op. Gewoon elke dag een stukje tikken over wat mij is opgevallen. Mijn posts zeggen natuurlijk wel het nodige over mezelf, maar gaan meestal niet expliciet over mijn persoontje.
Nu is het anders. Ik kan proberen iets gaan schrijven over oranje babies, over dreigende kerkscheuringen in Nederland of over het eerste tentamen in anderhalf jaar dat ik overmorgen heb. Maar dat interesseert me op dit moment eigenlijk geen zier.
Ik ben echt heel erg verliefd en volledig verzoend met het aardse bestaan. Ik kan over niets anders praten (lieve huisgenoten, zeg het gerust als ik jullie begin te irriteren), maar ik vind het allemaal toch net iets te persoonlijk om mijn gevoelens zo de virtuele wereld in te slingeren.
Jelmer vroeg gisteren in het commentaar op mijn site om details. Ik wil ze met alle liefde geven, maar dan in de kroeg.
Oke, één detail wil dan wel verklappen. Ze is echt heel erg leuk.
Een huisgenoot had bij de Super de Boer een zakje 'Gesneden IJsbergsla naturel' gekocht. Bij de ingrediënten staat vermeld 'IJsbergsla'. Toch prijkt er een grote, wervend bedoelde sticker op de verpakking: 'Vernieuwde receptuur'.
Wat je kan verbeteren aan een krop sla is mij een raadsel. Andere bestrijdingsmiddelen? Betere snijmachine? Of gewoon een doorgeschoten verkooptruc van de afdeling marketing?
Volgende keer toch maar naar de bio winkel om een krop onbespoten sla te halen. Daar levert het groenvoer heel wat minder vraagtekens op.
Op de site van Super De Boer is behoorlijk bezuinigd.
Normaal krijg je een fles wijn als bedankje. Na het geven van een cursus kreeg ik vorige week echter iets in mijn handen gedrukt waar ik even over moest nadenken. Wat was dat ook al weer? En wat kon je ermee? Een gebruiksaanwijzing ontbrak helaas.
In deze digitale wereld is een pen een rariteit geworden. Ik gebruik die dingen haast nooit meer. Maar nu had ik erop eens weer een. Een hele mooie. Een echte Parker in een bijpassend doosje.
Ik laat hem maar in de originele verpakking zitten. Het wordt vast een collectorsitem, waar ik veel aan ga verdienen. En anders kan ik hem in ieder geval aan mijn kinderen laten zien. 'Kijk, dit is van heel vroeger. Daarmee schreven ze vroeger. Met de hand'.
Ik kon mijn eventuele kroost nu al in een ongelovige lach uitbarsten.
Tot aan deze zomer stond in het Volkskrant Magazine een rubriek waarin de verschillen tussen mannen en vrouwen werden onderzocht. Waarom douchen vrouwen onder een warmere douche? En hoe komt het dat mannen theedoeken altijd in drieen in plaats van in vieren opvouwen? Vragen van die orde. Altijd erg genoeglijk, maar op een gegeven moment is de lol daar ook wel weer van af.
Nu is er echter een nieuwe kwestie, die eigenlijk toch wel dringend een antwoord behoeft. Sinds de introductie van het nieuwe paspoort zijn er 285 teruggebracht omdat de harde, geplastificerde pagina was afgebroken. CDA'er Smilde vond het nodig kamervragen te stellen over de kwestie wie in dat soort gevallen aansprakelijk is voor de gemaakte kosten (Vergaderjaar 2003-2004, 374, via Parlando). Het antwoord van de minister De Graaf, is inhoudelijk niet heel interessant, op één detail na.
282 van de 285 teruggebrachte paspoorten bleek het bezit te zijn van een man. Minister de Graaf geeft zelf een mogelijke oplossing voor dit raadsel. Hij schrijft:
'...dat met name het dragen van het paspoort in de achterzak van een broek, waardoor het document
doorbuigt, de oorzaak van de problemen is.'
Alsof vrouwen nooit een broek dragen! Zijn mannen niet agressiever of vrouwen gewoon zorgvuldiger?
Er zijn legio verklaringen te verzinnen. Het lijkt me goed dat Smilde aanvullende vragen ter verheldering stelt.
Ik heb van Jelmer het keurmerk 'integratievriendelijk weblog' gekregen. Ik ben daar natuurlijk zeer door gestreeld. Voelt best lekker zo'n log-ootje.
Waarom dat keurmerk? Jelmer maakt zich zorgen over de integratievriendelijkheid van de VVD. Ooit was dit de club voor vrijheid en democratie. Nu willen ze echter de vrijheid gaan beperken door bijvoorbeeld moslimscholen te verbieden. De grap is dat juist een allochtoon erin slaagt om de VVD van haar roots te vervreemden. Ayaan, zo heet de allochtoon in kwestie, wil namelijk dat nieuwe scholen nooit meer dan een kwart leerlingen van dezelfde etnische achtergrond toelaten. Dat betekent dus dat ook scholen met alleen maar blanke Nederlanders niet langer door de beugel kunnen. Beetje een vreemd plan om zo op de komma nauwkeurig vanuit Den Haag de samenstellingen van basisscholen vast te stellen. Doorgeschoten regelzucht, praktisch onuitvoerbaar en gebasseerd op drijfzand, want de Inspectie voor het Onderwijs heeft in een recent rapport laten weten dat er maar weinig mis op moslimscholen.
De discussie die hierachter schuil gaat is een oude. Moeten moslims zich eerst groeperen om vervolgens te emanciperen, aldus het oude verzuilingsprincipe van Abraham Kuyper. Of moeten ze gedwongen integreren, zoals Ayaan wil. Ik vind het een moeilijke, maar vooralsnog ga ik liever met Abraham mee. Natuurlijk ziet het er op de korte termijn mooi uit die verplichte integratie. Ik denk dat het echter behoorlijke risico's in zich draagt. Je ontneemt mensen hun identiteit en uitingsmogelijkheden door een groep gedwongen op te splitsen. Dat levert op de langere termijn alleen maar meer spanningen op.
Bovendien vind ik het prettige aan Nederland dat het Volk in Vrijheid en Democratie kan doen en laten wat ze wil. Je zou er bijna een nieuw real-VVD voor oprichten. En dan voor het eerst in mijn leven VVD stemmen.
Bezoek de informatieve en zeer goed bijgehouden site van Ayaan.
Zo, uitgetheaterd. Dus nu weer aan het bloggen. Over alle belevenissen achter het rode doek een volgende keer. Nu even aandacht voor de dag van vandaag: 1 december, WereldAids dag. De ochtend begon met een ingezonden brief van de bisschoppen Simonis en van Eijk. Een verdediging van het katholieke anti-condoomstandpunt. Open brieven zijn meestal verhelderend. Deze echter slechts tot op zekere hoogte. De enige echte bescherming tegen HIV-besmetting is monogamie, aldus de heren. Condooms bergen meer risico's in zich.
Zit wat in, als je tenminste het standpunt huldigt dat sex alleen in het huwelijk mag. Ik geloof niet dat mensen heel erg op dergelijke beperking zitten te wachten. Is het dan niet beter om de onbeteugelbare driften met wat plastic te omhullen? Nee, is het bisschoppelijke antwoord,want dat is ethisch niet goed. Waarom, wordt verder helaas niet onderbouwd. Ik bleef zoals vaker bij kerkelijke zaken met behoorlijke vraagtekens achter.
Vanavond viel wel alles op zijn plaats. 5 december is in aantocht, dus is het weer tijd om surprises in elkaar te knutselen. Toen ik net achter mijn naaimachine zat, begreep ik eindelijk waarom ik de basisschool heb doorlopen. Ja, het had zin gehad, het leren knippen, plakken en frobellen. Het resultaat zullen slechts weinigen aanschouwen, maar eindelijk besefte ik dat ik mijn tijd op school niet had verprust. Al die vormende jaren waren een voorbereiding geweest op deze avond, waarop ik wel haast een perfecte suprise in elkaar gezet heb. Zie daar het nut van het basisonderwijs.
Een laatste klein puntje van kritiek. De AH is zo vriendelijk iedereen van gratis koffie te voorzien. Heel leuk, maar de afgelopen maand leek het of men ook daarop wilde bezuinigen. Ze schonken namelijk caffeinevrije koffie bij de Appie. Sorry hoor, maar daar kom ik niet voor. Vandaag een nieuwe maand, dus vol verwachting liep ik bij mijn plaatselijke dealer binnen. Nog steeds dezelfde koffie! Ik heb de moed nog niet opgegeven, maar hopelijk kan ik morgen gewoon weer een bakje met opwekkende middelen achteroverslaan. Met een koekje. Ter compensatie van het mij aangedane leed. Want koffie zonder caffeine is natuurlijk ethisch onverantwoord. Dat snappen Simonis en van Eijk ook. Toch?
