Ik miste haar al een tijdje, maar ze blijkt zwanger. Inge Diepman (voorheen Vroege Vogels) is pas begin januari weer te bewonderen bij B&W. Tot die tijd zitten we helaas met Felix M. opgescheept. Inge kom snel terug!
Mmmm, ik denk toch dat ik mijn blogactiviteiten voorlopig maar even opschort... Ik zit in fase 2.
HET RSI-PROCES
Er worden bij RSI drie stadia onderscheiden, de beginnende fase, de gevorderde fase en de blijvende fase. Deze indeling is enigszins arbitrair en ook niet bij elke vorm van RSI van toepassing, maar geeft toch wel aan hoe het klachtenbeeld vaak verloopt. Het is in elk geval duidelijk dat in de laatste fase de klachten zo ernstig kunnen zijn dat de nek, schouders, armen of handen continu pijnlijk zijn en men deze niet meer kan gebruiken zonder pijn te voelen. Reden om vroegtijdig in te grijpen!
Fase 1: Beginnende fase
Het eerste symptoom is vaak het bespeuren van enige vermoeidheid in de nek, schouders of armen. Eerst incidenteel, maar gaandeweg komt dat vaker voor. Een volgende stap is het optreden van tintelingen (of ‘een raar gevoel’), gevoeligheid en soms al enige pijn tijdens of vlak na het werk. ’s Avonds en in het weekend verdwijnen de symptomen weer.
Fase 2: Gevorderde fase
De pijn is nu duidelijk waarneembaar en kenmerkend is dat deze nu niet alleen tijdens het werk optreedt. Ook in het weekend en bijvoorbeeld tijdens het afwassen treden klachten op. Soms is er sprake van krachtverlies of gevoelloosheid. Vaak is de pijn duidelijk lokaliseerbaar en zijn de spieren pijnlijk bij aanraking. Werken is pijnlijk, maar nog wel mogelijk.
Fase 3: Blijvende fase
De pijn is nog heviger en continu aanwezig en maakt het werken nagenoeg onmogelijk. Er is sprake van duidelijke krachtsvermindering en ook thuis zijn veel activiteiten vrijwel onmogelijk geworden. De klachten zijn in dit stadium moeilijk tot niet behandelbaar en dit leidt vaak tot langdurig ziekteverzuim. Behandeling en herstel is in veel gevallen nog wel mogelijk, maar vereist dan wel een integrale 24 uurs aanpak -en niet alleen op het werk- inclusief verandering van gedrag en leefstijl.
Vandaag viert Vroege vogels zijn 25 jarig bestaan. Een van mijn favoriete programma's, met altijd handige tips, zoals vanochtend natuurkaart.nl.
Om het 5e lustrum te vieren was er zelfs een heel festival in Apeldoorn. Blij dat ik niet gegaan ben, want het regent. Wel overweeg ik een goede daad te verrichten. Wellicht ga ik een kip adopteren, om zo toch mijn steentje bij te dragen aan een beter milieu.
Als ik dan toch 'goed' bezig ben: Beste overbuurvrouw, als U dit leest, haal uw kleren binnen die al de hele dag buiten hangen om te luchten. Zoals ik al zei: het regent.
Vorig jaar kerst heb ik uitgebreid gekookt voor mijn ouders. Olijfolie is dan onontbeerlijk, dus kocht ik een halve liter Bertolli. Ik dacht: dat maken mijn ouders verder wel op. De fles is echter nooit meer gebruikt en de overheerlijke olie staat in de ouderlijke kelder te verpieteren. Mijn moeder houdt het bij de margarine van oerhollandse koeien.
Jammer. De rest van Nederland lijkt onderhand wel bekeerd. Vorig jaar is er 25% meer olie verkocht en hebben de bewoners van Kikkerland gezamenlijk 34 miljoen aan olijfolie uitgegeven.
Zou dit anticipatie op het verandere weersklimaat in Nederland zijn? Dan is er voor mijn ouders ook nog hoop. Olijfolie maakt het leven tenslotte net iets zonniger weten en je bent een koe als je jezelf dat ontzegt.
Het is ook gedeeltelijk mijn eigen schuld. Ik behoor tot het soort mensen dat een treincoupé doorloopt en alles wat er uit ziet als leesvoer meeneemt en gaat doorbladeren. Meestal een fijn tijdverdrijf, maar nu zat er toevallig een Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde tussen. Schokkende foto's die zorgden voor opkomende misselijkheid en die mij mijn nachtrust ontnamen. Van ulci tot eschars.
Lieve artsen, jullie doen mooi werk, maar laat jullie beroepsblaadjes voortaan niet meer achter in de trein. Dan voel ik mij al gelijk een stuk beter!
Het Vaticaan heeft een nieuw beleid. Ze willen overal lid van worden. Ze dienen bij allerlei clubs aanvragen in voor volwaardig lidmaatschap. Bij de VN bijvoorbeeld:
"Wegens haar religieus karakter wil de Heilige Stoel steeds de vrede bevorderen en wegens haar universeel karakter volgt ze de crisissituaties in de wereld op de voet. Wegens haar humanitair karakter dringt ze er tenslotte op aan dat alle nodige maatregelen worden genomen voor de bescherming van de burgerbevolking".
Opvallender is wellicht dat ze ook lid willen worden van het Bolongaproces, dat onder andere de hoger onderwijs stelsels in Europa op elkaar afstemt en uitwisseling van studenten makkelijker maakt. Voor iedereen die dat altijd al graag gewild heeft: binnenkort vrij toegankelijk de pauselijke academies.
En wellicht bij jou in de collegezaal: medestudenten in pij en met kap.
Ben benieuwd of daar dan ook weer kledingsvoorschriften voor in het leven worden geroepen.
Mijn huidige RSI problematiek staat natuurlijk in geen verhouding tot de mensen die hun huisdier moeten missen. Bij hun is het echte lijden te vinden. Voor iedereen die niet met zijn verdriet of gemis om kan gaan is er: pettloss.com.
Ondertussen kwijt ik mij aan mijn kleine RSI leed.
Ik werk nu al een aantal jaar dag in dag uit met de computer. Bijna geen centje pijn.
Ik heb gisteren ouderwets vier uur lang met een pen een vergadering genotuleerd en werkelijk nog nooit zo veel last gehad van al mijn spieren.
Zelfs alle zin in typen is mij ontnomen. Hopelijk is het morgen over.
Ik ben metrosexueel. Aldus huisgenoot Tom. Ik had ook geen idee wat dit scheldwoord dan weer betekende. De term komt uit de USA. A metrosexual is a straight, sensitive, well-educated, urban dweller who is in touch with his feminine side, aldus MSN. In deze beschrijving herken ik me nog wel een heel klein beetje, maar toen ik las dat dit soort mannen nogal vaak in fitness ruimten te vinden is en ze zelf plastische chirurgie lieten toepassen (alsof ik bredere lippen nodig heb...), begon ik licht te stijgeren. Bij nader inzien vond ook Tom dat ik toch niet echt metrosexueel ben.
Blijft staan dat het een interessant verschijnsel is. Mannen letten meer op hun kleding en lopen er verzorgder bij. Ik zou dit alleen niet willen beschrijven als 'in touch with his feminine side'. Dan blijft er een soort hokjesdenken aanwezig dat stelt dat mannen en vrouwen allebei verschillende eigenschappen en hebbelijkheden bezitten. Ik denk eerder dat het mannen steeds minder uitmaakt of iets 'typisch' vrouwelijk is. Ze doen gewoon waar ze zin hebben, zonder zich af te vragen hoe 'anderen' het beoordelen.
De strijd van de man om te zijn wie hij wil zijn zal nog wel even voortduren. Alhoewel er grenzen zijn, zo stelt ook MSN: if your preoccupation with maximizing your looks is interfering with your relationships, your job, or your schoolwork, perhaps you should talk to a therapist and work on creating a healthier balance and a more sensible approach to your physical exterior.
Ik ben benieuwd of ook depressiviteit onder mannen zal toenemen.
Toegegeven, de kans is klein. Maar mocht je een dezer dagen verdwaald raken in Klosterneuburg, een klein voorstadje van Wenen, ga dan absoluut naar de tentoonstelling Blut und Honig. Zukunft ist am Balkan. Meer dan 70 voornamelijk jonge kunstenaars uit de Balkan zijn daar bij elkaar gebracht. Centraal thema in hun werk is de de rebellie tegen onderdrukkende politieke en religieuze systemen. De tentoonstellingsmaker Harald Szeemann wil laten zien dat kunst nog wel degelijk een alles op zijn kop zettend karakter kan hebben, een kwaliteit die West Europees werk tegenwoordig mist. Szeemann schrijft over de Balkan-kunst: "Es geht nicht um das Aufzeigen von Exotik, sondern um die Integration einer Kulturlandschaft ins Bewusstsein der westlichen Sensibilität".
Dat klinkt heel erg groots en overdreven, maar het lijkt mij wel een spannende ervaring. Dus als je er in de buurt bent: ga!
Vind hier heel veel meer info. Inclusief routebeschrijving.
Een citaat uit de Neue Zürcher Zeitung, van 30 mei 2003 ter aanbeveling:
Auch ernste Themen werden oft mit sarkastischem Humor behandelt. Bei Gentian Shkurti aus Albanien etwa blicken wir mit Alice im Wunderland durch ein Schlüsselloch auf sinnlos herumballernde Söldner. Sie spielen, so erfahren wir, das neueste «Wonderland-Game» mit dem Titel: «I shoot at you, you shoot at me, who survives shoots at others». Basir Borlakov aus der Türkei führt uns einen Muslim vor, der unter einer Cola- Werbung sein Gebet verrichtet - hitverdächtig ist allerdings vor allem der Titel der Arbeit: «Coca- Collah».
Ik ben vandaag in Arnhem geweest om deze genoeglijkste stad van Gelderland in volle glorie te bewonderen. Er was echter geen monument open. Alleen boerderijen, maar als Achterhoeker zie ik die wel vaker van binnen.
Ook al blijft het altijd weer fijn om Arnhem te bezoeken, volgend jaar hoop ik op meer openheid.
Vorig jaar was dit de dag van de grote rituelen, herdenkingen en de strijd om de vraag of je drie minuten stilte in acht moest nemen of juist niet. Nu hoor je daar niemand meer over.
Toch dreunt de aanslag nog steeds door en houdt het mij bezig. Het is zo'n moment waarvan je precies weet waar je was en wat je deed op het moment dat je het zag of hoorde. Ik was op het kantoor van het Interstedelijk Studenten Overleg om onderhandelingen over de OV kaart voor te bereiden. Alles wordt dan relatief, tegelijkertijd draait alles gewoon door. Ik zat dezelfde dag nog bovenin de kantoortoren van de NS pal naast Hoog Catharijne.
Toch heeft het me aan het denken gezet. Ik ben graag proactief, dus ironisch genoeg had ik juist vandaag mijn eerste les Arabisch. Je kan maar beter op alles voorbereid zijn.
Ik moest vanochtend om 9:00 in Kampen zijn, hadden ze bedacht. Zonder te bedenken dat ik dan heel erg vroeg uit mijn Utrechtse bedje zou moeten stappen.
Het had wel als voordeel dat ik de Spits uitgebreid kon doorlezen.
Een paar opvallende zaken:
De dood van Leni Riefenstahl. Op 101 jarige leeftijd is ze overleden, een van de meest omstreden kunstenaren. Was ze echt fout en wat is fout? Was ze echt zo goed, of was het meer verheerlijking van de man en de natuur? Moeilijke vragen voor een regenachtige ochtend. De officiële site is in rouw.
Minder droevig: studenten krijgen tot 31 oktober 10% korting bij alle stationswinkels, op vertoon van een gratis af te halen kortingspas. Verkrijgbaar bij de Kiosk. Ik heb er gelijk maar van geprofiteerd en koffie gekocht. Scheelde maar toch weer 14 cent. Wat het nut van actie is, ontgaat me een beetje. De stationswinkels zijn het enige winstgevende onderdeel van de NS. Wellicht willen ze iets terug doen voor de studenten die ze al jarenlang afzetten met te hoge prijzen. Meer info op: Servex.nl Weer een leuke test! Dit keer je levensstijl. Wat ben jij? Een kosmopoliet of juist een traditioneel burger? Doe de test op
Motivacion.nl.
En tot slot de altijd goede raad van weerman Piet Paulusma:
Vandaag is het geen weer om erop uit te trekken, maar het is wel echt een dag om flink op te ruimen.
Tot mijn schrik ontdekte ik dat ik onopzettelijk twee dagen lang over vooraanstaande CDA'ers heb geschreven. Buitensporige aandacht voor een partij die op dit moment slechts 33 (drieendertig!) zetels waard is. Elk onderwerp is leuker dan het Appèl, dus vandaag maar eens over mijn afwasmiddel.
Ik verbaas me al een tijdje over een mysterieuze tekst op het etiket van mijn ALDI UNA-afwasmiddel. Ten eerste staat er: Wast 33% meer dan 750 ml. Een totaal onbegrijpelijke spreuk. 750% ml wat? Van het zelfde afwasmiddel? Het zou gek zijn als 750 ml gelijksoortig afwasmiddel minder wast dan mijn 500 ml verpakking. Wat bedoelen ze dan wel? 750ml water? Dat zou kunnen, maar zou een beetje een open deur zijn. Raadsels alom, zeker omdat er in de hele ALDI geen 750 ml van welk afwasmiddel dan ook te bekennen is.
Ik begon me al zorgen te maken, maar gelukkig hoeft dat niet. UNA is namelijk goedgekeurd. Staat erop. En wel door het Keurmerkinstituut. Eerst dacht ik: het is een grap. Maar het Keurmerk instituut bestaat wel degelijk. Ze keuren werkelijk alles: maneges, zwembaden en dus ook afwasmiddel. Dat is wat je noemt een breed georienteerde organisatie. Het schijnt de voortzetting ye zijn van de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen.
Nou, dan zit het gelukkig toch goed met mijn afwasmiddel. Dacht ik. Alleen jammer dat mijn UNA afwasmiddel niet op de lijst van officieel gekeurmerkte producten staat. UNA vermeldt dus ten onrechte dat hij goedgekeurd is. Hij ontbeert iedere kwaliteitsgarantie.
De financiering van onderzoek door universiteiten moet dynamischer, aldus ene JP, die af en toe bijklust als premier van Nederland. Goed presterende wetenschappers dienen meer financiën ter beschikking te krijgen. Voor falende hoogleraren moet de geldkraan worden dichtgedraaid. Loon naar denken, zoals de Volkskrant van zaterdag het samenvatte.
Het doel is prima. Onderzoek moet goed zijn. Daar wordt vrouwe Sofia gelukkiger van en ook de studenten schieten er veel mee op. Immers, kwaliteitsonderzoek verbetert de kennis die jij tijdens colleges voorgeschoteld krijgt.
Maar een prestatieprikkel invoeren lijkt mij niet het juiste middel. Wetenschappers gaan dan nog meer tijd investeren in onderzoek en zullen het onderwijs verder verwaarlozen. Colleges worden nog slechts gegeven door minderbedeelde AIO's, die niet geschikt zijn voor winstgevend onderzoek. Ook is het systeem conservatief. Grote namen worden alleen maar groter en het is moeilijk om je je als nieuweling een plek te verwerven, omdat jij niet het geld krijgt om een heel onderzoeksinstituut te bekostigen. Wetenschap wordt commerciëler. De namen van briljante professoren worden een merk dat geld genereert. De professor wordt belangrijker dan zijn kennis. Nu is het al zo dat een grote naam boven een artikel een kwaliteitsgarantie is aan de hand waarvan de inhoud voor zoete koek wordt geslikt.
Naar mijn idee zorgt het systeem van prestatieprikkels dat wetenschap nog veel meer een aangelegenheid voor individuen wordt, terwijl de eigenlijke kern van deze tak van sport de discussie is.
Het vrije gesprek tussen een aantal mensen met verstand van zaken. Daar worden nieuwe inzichten opgedaan. Dit gesprek komt in gevaar wanneer wetenschappers zich steeds moeten afvragen of zij wel genoeg presteren. Ze gaan tegen elkaar schreeuwen om vooral door de financiers gehoord te worden, in plaats van zinnig te discussiëren en naar elkaar te luisteren. Een systeem van prestatieprikkels brengt dus het hart van de wetenschap, de vrije discussie in gevaar.
Wie betere wetenschap wil, moet investeren in grondige, fundamentele discussies in plaats van bezuinigen en belonen naar prestatie zoals dit kabinet wil.
Laatste vraag: hoeveel geld zou professor JP zelf eigenlijk ontvangen hebben binnen het voorgestelde stelsel? Volgens mij heeft hij nooit iets van belang gepubliceerd. Het is een vreemde hang naar zelfdestructie: een systeem bedenken waar je zelf een van de eerste slachtoffers van zou zijn.
Jaap de Hoop Scheffer schijnt gisteren gezegd te hebben dat de kleine EU-landen niet langer een eigen buitenlandse beleid moeten willen voeren. 'Laat dat soort zaken maar aan de groten over'. Vandaag legde hij uit dat hij daarmee niet bedoelde dat de kleine landen niks meer zelf zouden kunnen regelen, maar dat ze hun plannen meer zouden moeten afstemmen op die van bijvoorbeeld Duitsland en Frankrijk. Natuurlijk kon het niet zo zijn dat hij had willen zeggen dat kleine landen geen eigen buitenlands beleid zouden mogen voeren. Letterlijke quote: 'anders zou ik wel wat anders kunnen gaan doen'...
...secretaris generaal van de NAVO worden bijvoorbeeld. Na het ontbijt met George dubbeljus Bush heeft Jaap nu ook aan EU's-grootsten laten zien dat hij hun vriend is. De hoogste post bij de NAVO kan hem niet meer ontgaan.
Laten we hopen dat we dan inderdaad voorlopig even van onze Hoop af zijn.
Ambtenaren hebben een naam hoog te houden als het gaat om passiviteit en werkontduiken. Een recente enquete onder dit deel van de 'werkende' bevolking bevestigt het beeld. Op de vraag of men bereid is vanwege de bezuigingsplannen te staken zei 33,5% van ambtenaren: ja. Het werk neerleggen (interessante uitdrukking in dit verband) gaat dus nog wel. Maar op de vraag of men dan van plan was om ook echt de straat op te gaan om actief te demonstreren gaf maar 27,2% een bevestigend antwoord.
Vanochtend stond er een curieus bericht in de Volkskrant: 'Pastoor staakt onderzoek Piepers aanvaller'. De man die drie maanden geleden Pieper en zijn vrouw probeerde dood te steken had het Openbaar Ministerie gevraagd onderzocht te worden door een geestelijke. Niet dat hij lid was van een kerk of zo, maar hij was wel erg bezig met zingevingsvraagstukken. Het OM honoreerde het verzoek.
Moraal lijkt een belangrijke rol te spelen in deze zaak. De dader, zelf beveilingsbeamte, zei dat het hem niet om de Piepers persoonlijk te doen was, maar om mensen met teveel macht en geld. De symapthieke strijd voor sociale gerechtigheid wordt hier met zeer verkeerde middelen gestreden. In die zin lijkt de zaak in de verte en beetje op die van van der G.
De pastoor raakte gevangen in een web van symapthie voor de dader en loyaliteit jegens zijn opdrachtgever het OM. Hij trok dat niet meer, 'voelde zich niet vrij om te rapporteren' en gaf de zaak terug. Dat is opvallend. Juist een geestelijke zou goed moeten kunnen laveren wanneer moraal, sympathie, poging tot doodslag en loyaliteit door elkaar heen gaan lopen. Ik weet niet hoe ik zelf gehandeld zou hebben, maar ben wel erg benieuwd. Helaas ben ik nog niet afgestudeerd, maar het OM zoekt nog een nieuwe geestelijke. Wie behoeftig is: Openbaar Ministerie.nl.
Aan iedereen die in buurt van mijn huis woont (om privacy redenen zal ik niet onthullen waar dat is) en die (houten) voorwerpen mist (rieten rolgordijnen, boterhamplankjes, kastonderdelen, snijplanken, verscheidene edities van de Volkskrant): het kampvuur was weer als vanouds. Mooi, (hart)vervarmend en uitnodigend tot in de vlammen staren. Hou de komende dagen alle brandbare spullen die U niet kwijt wil buiten bereik van de pyromanen van het studentenhuis.
Alles over het (kampvuur)vergunningenbeleid van de gemeente Utrecht.
Kleine kinderen houden van bewegende dingetjes. Ze vinden het prachtig en kunnen er uren naar kijken. De IKON moet gedacht hebben dat volwassenen ook aan die kwaal leiden en heeft een webtooltje gemaakt waar iedere internetkneuter van zal zeggen: o kijk, hij beweegt, die wil ik hebben. Hebben is inderdaad mogelijk, ontdekte mijn huisgenoot Tom. Of ik hem ook niet wilde installeren, vroeg hij.
Nee dus. Ik ga geen reclame maken voor de IKON. Best leuk een omroep van de kerken, maar zo lang BNN nog te weinig leden heeft, propageer ik liever hen dan de ledenloze interkerkelijke. Daarom nu tijdelijk op deze site rechts onder de BNN leden tikker.
Een oproepje: laat de BNN-ledentikker bewegen en wordt lid!
Ook al blijven er goede doelen doelen hun boodschap van de muren schreeuwen, het definitieve bewijs dat economische laagtij ons parten speelt is geleverd door Sony. Dat computers en laptops (vaak slechte) reclame (Ook U gaat plat) nodig hebben, is te begrijpen. Dit blijven dure apparaten, waarvoor een consument enige aanmoediging tot aanschaf wel kan gebruiken. Ook kleding wordt constant hevig gepromoot, maar de bedrijven in deze sector overleven slechts dankzij voortdurende branding. De reclame voor andere luxegoederen was echter lange tijd overbodig. Geen posters van de Philips Coolskin, geen uitevergrootte Senseoapparaten, nauwelijks TV-flatscreen-pomotie. De consument kocht het toch wel. Geld genoeg...
Dit is veranderd en Sony haalde een oude truc uit de doos om klanten tot aankoop van haar nieuwe Hifi-systeem te bewegen: stationsreclame. Overal hangen nu plots affiches voor het nieuwe S-master systeem van dit concern.
Ik ben benieuwd wat er binnenkort nog meer te verwachten valt op het station.
De ene zijn dood is de andere zijn brood. De verhuurders van de reclameborden verdienen weer goud geld.
Eindelijk. Voor de twijfelaars is er nu een ontdek je religie-wijzer van de NCRV. De enige geloofsvorm die niet getest wordt is blind vertrouwen in internettests.
O ja mijn uitslag: humanisme, islam of boeddhisme. Ik ga maar stoppen met mijn studie denk ik.
