Als ik ging logeren bij mijn opa en oma in Geldermalsen, wandelden ik en mijn opa altijd naar het vlakbij gelegen hertenkamp. Een vijfer, ganzen, kipppen, een paar konijnhokken en een stuk of wat kleine damhertjes. Dat was alles, maar heel leuk om samen vanaf een bankje naar te kijken.
Gisteren overleed mijn opa en ik wilde nog even langs het hertenkamp. De hekken waren verdwenen, de vijver was overwoekerd door planten, geen dier te bekennen.
Alles gaat voorbij.
ligt op sterven. En dat is een gek gevoel. Opa's horen niet te sterven. Mijn opa is namelijk stoer. Had een hoge baan bij de gemeente Amersfoort, een mooi huis (onder)op de Heuvel in de Keistad. Hij had een plaquette dat hij minstens 50 keer bleod had gegeven. Hij was kerkorganist.
Waarschijnlijk is vandaag zijn laatste dag. Ik ga straks weer bij hem langs. Afscheid nemen. Niet meer zoals vroeger, toen hij mijn naar de bushalte bracht en mij uitzwaaide en we elkaar binnenkort weer zouden zien. Of als toen hij bij ons op bezoek was geweest dat we de auto met zakdoeken uit gingen zwaaien. Het is nu definitief. Ook met zakdoeken. Maar dan anders.
Ik zal hem missen.
Afgelopen donderdag ben ik met Frits naar de tentoonstelling Stad en Land geweest. 19e eeuwse schilderen in de Nieuwe Kerk, gegroepeerd rondom de thema's platteland en de grote stad. Veel wijdse vergezichten en steedse vrolijk- of juist somberheid. Een redelijke tentoonstelling, maar ik vond maar een paar werken echt mooi.
Erg gaaf lijkt mij de tentoonstelling De ambassadeur, de Sultan en de Kunstenaar over audienties in Instanbul aan het begin van de 18e eeuw. Grappig om een Nederlandse hoogwaardigheidsbekleder op bezoek te zien gaan bij een moslimheerser en dat alles vastgelegd door een franse schilder. Een mooi staaltje multiculti.
Zo, was ik vandaag toch mooi even op de radio te horen. Op 3fm wel te verstaan. Ik was naar de radio aan het luisteren en plotseling hoorde ik een vraag waar ik het antwoord op wist. En wat doe je dan als behulpzame Nederlander, je belt het nummer om de lieftallige presentator uit de brand te helpen. Je komt dan in een een winnaarspoule trerecht, ik werd geloot en mocht het antwoord op de radio vertellen.
En wat was de vraag: wie speelt de hoofdrol in surffilm Bluecrush? En wat win je dan? Twee kaartjes, een sleutelhanger en een t-shirt. Altijd leuk.
Waarom ik dit soort dingen weet? Volgens de Volskrant was het weliswaar een geile film, zoals te verwachten was, maar waren de toegepaste filmtechnieken knap. Bovendien schijnt het een mooi inkijkje te geven in de surfcultuur. Ik zet mijn sociologenbril op en ga binnenkort een en ander maar eens van dichtbij bekijken.
Kan er iets goed uit treinen komen? Ja, Johnny Hallyday bijvoorbeeld in de ijzersterke film L'homme du train. Magnifiek verhaal over twee mannen die allebei graag iemand anders willen zijn. De leraar in ruste droomt van een spannend leven als bankovervaller. De crimineel verlangt naar pantoffels en een pensioen. Beiden vinden uiteindelijk niet wat zij verlangen.
Een beetje ontmoedigend is de boodschap van de film wel. Blijkbaar is het moeilijk om uit je vertrouwde rol te stappen. Bovendien kunnen loyaliteit aan oude vrienden en angst je tegenhouden. Maar sterven in een niet gewenst harnas is ook niet alles. Dan toch maar de gok wagen en de trein naar Utiopa pakken.
De mooie amerikaanse website, met een fragment uit de sterke score.
De informatieve franse site.
KOPENHAGEN (ANP) - Een Deense lutherse predikant die was geschorst omdat hij had gezegd niet in God te geloven, mag weer aan het werk. Dat heeft het Deense persbureau Ritzau woensdag gemeld.
Bisschop Lise-Lotte Rebel van Helsingor heeft de schorsing opgeheven nadat de 55-jarige Thorkild Grosboell berouw had getoond over zijn uitlatingen in een interview in mei.
De predikant had in de krant Weekendavisen gezegd dat hij niet gelooft in een scheppende God, de opstanding van Jezus en het leven na de dood. Grosboell zei later dat zijn woorden verkeerd waren opgevat en te simpel waren weergegeven, maar hij nam ze lange tijd niet terug.
Honderden kerkgangers hielden een protestbijeenkomst tegen de schorsing, omdat ze meenden dat de staatskerk verschillende meningen moet tolereren. Volgens Rebel is er veel ruimte voor diversiteit in de kerk, maar het ongeloof van Grosboell ging volgens haar te ver.
...
Het meest grapppige vind ik nog wel dat de schorsende bisschop Rebel heet. Maar het is wel een interessant vraagstuk: hoe ver kun je gaan met diversiteit? Het is ook een onmogelijk vraagstuk. Je komt er niet uit.
Het is in ieder geval prettig dat er ruziegemaakt wordt over dit soort dingen. Dat geeft in ieder geval aan dat er nog steeds mensen zijn voor wie deze zaken belangrijk zijn. Een interessant fenomeen.
Madurodam krijgt een eigen moskee. Eindelijk dringt de integratie ook door tot in de kleinste hoekjes van Nederland. De bouwers zijn alleen nog in dubio welke moskee nagemaakt gaat worden. Een Turkse of een Marokkaanse. Voor je het weet ontstaan er etnische rellen. En dat moet je niet hebben tussen al die kleine huisjes. Of zouden ze in Madurodam alleen aan kleine rellen doen?
Eind 2004 moet de moskee er staan.
Ja, dat is even wennen zo'n nieuwe omgeving. Nog niet perfect (wat wel in het leven?), maar dat komt nog wel. Uiteraard ben ik beschikbaar voor al commentaar. Graag.
Oke, dit is niet een inhoudelijk post verder, maar the medium is the message (aldus socioloog Mc Luhan in 1964).
Gisteren kon ik niet posten, omdat ik toen voor de tweede dag bij de Parade was.
Ben ik nu al verslaafd?
Ja en nee. De Parade is leuk. Het is vrij, ongedwongen, genieten, uitdagend en on-Nederlands. Een oase.
Tegelijkertijd is de Parade net iets te veel theater. Artiesten doen hun best jou te vermaken, je het idee te geven dat zij alleen voor jou spelen, maar dat lukt ze net niet. Het is een grote reclame show, eten en drinken zijn schrikbarend duur, voorstellingen zijn van niet al te hoog niveau.
Hoe prettig de sfeer ook is, de Parade mistte de avonden dat ik er was, het echte vuur: de uitstraling dat er echt iets unieks en eenmaligs gebeurt. De zindering van echt theater ontbrak.
Misschien dat ik daarom twee keer en waarschijnlijk nog wel een keer ga. In de hoop dat de vonk wel overslaat en dat ik echt een heel bijzondere in plaats van een leuke avond heb.
Gisteren had ik het te druk met ver-branden in de zon om iets te schrijven. Vandaag doe ik een poging om te ont-branden. maar dat lukt voorlopig nog niet echt.
In het kader van andere berichten uit de marge van onze samenleving: Den Bosch onderzoekt of het mogelijk is een nationale overdekte jeu de boulesaccomodatie aan te leggen. Het college aldaar had namelijk verbaasd geconstateerd dat Nederland zo' n nationale accomodatie nog niet had. Den Bosch hoopt dat dit nieuwe sportcentrum bijdraagt aan haar internationale faam. Wat mij betreft riekt het naar het neo-kolonialisme op het Franse erfgoed. Verzin dan iets eigens, Bossche bollen werpen of zoiets. Lekkerder en beter voor de lokale economie.
Den Bosch denkt in ieder geval een nieuwe markt te hebben aangeboord, nu veel ouderen het jeu'en beoefenen. 'de komende jaren zal de behoefte aan de accomodatie alleen maar groter worden' aldus een woordvoerder.
Wat komt hierna? Een crossbaan voor rollators? Een bingohal? Een steunkouzen 'outlet'. Internationale faam verzekerd!
Altijd leuk!
Vanochtend op de achterpagina van de Volkskrant de mededeling dat Kim Holland de
Christenunie een fijn kunstje had geflikt door een pornosite naar deze keurige partij te vernoemen: Christenunie.tv. Waarom doet deze rondborstige blondine dat?
Het is een plaagstootje onder de christelijke gordel, nu deze brave lieden proberen de vele porno (waar?) in Nederland te stoppen. De handtekeningenactie heet: Stop de porno en je kan hem uiteraard onderschrijven.
Kim is niet de enige die graag chirstenen (terug)pakt. Er is ook een tegen-petitie opgesteld. Beide petities zijn het lezen waard.
Ik kom eigenlijk nooit porno tegen en dat beetje dat kinderen meekrijgen kan denk ik niet zo heel veel kwaad. Taboeïsering van sex en lust maakt kinderen ook niet gelukkiger, alleen maar wereldvreemder.
Sowieso kan ik dit soort acties nooit heel erg serieus nemen sinds ik het verhaal heb gehoord over de Sloggi slips. Een aantal bij mij bekende zwaar christelijke dames pleegde een brief te schrijven aan de fabrikant, wanneer er weer eens een fraai Sloggi-bil-board langs de kant van de weg was geplaatst. Nu was de grens bereikt! Niet nog meer blote konten met minieme slipjes langs de kant van de weg. Nooit, maar dan ook nooit meer zouden ze Sloggi slips kopen.
Bij de volgende Sloggi campagne schreven ze dezelfde brief, dus ik vermoed hier een christelijk leugentje om eigen best wil. Maar ik heb het altijd wel een spannend idee gevonden dat er onder die christelijke rokken zeer pikante Sloggi slips schuil gingen.
Genoeg hierover. Ik ga maar eens kijken of er rond dit tijdstip nog iets leuks op TV is.
Ik schrijf met een beker kamillethee naast mij. De geur vind ik heerlijk. Het ruikt als een grasland dat een aantal dagen geleden gemaaid is. Het doet me denken aan mijn familievakanties in Duitsland. Fietsvakanties, 's avonds laat in het gras zittend met een beker warme thee. Echt een ontspannende thee, ookal kent hij nog vele, vele andere toepassingen.
Wellicht een idee voor de B-Brothers die zich nu ergens in Washington zitten af te vragen hoe dat nu verder moet met hun carriere. De televisiedemocratie bewijst nu eindelijk eens een keer zijn nut. Het is zonneklaar dat er geen massavernietingswapens waren in Irak op het moment van de inval. Daar helpt geen spin doctor meer tegen. Het enige dat Bush en Blair rest is een kop kammillethee om tot rust te komen tijdens een lange, lange vakantie. Laat anderen ondertussen maar regeren.
Een zwoele zomeravond werd ons beloofd in het Journaal. Die is nu volop aanwezig. Maar ook was er de belofte van mooi onweer, heftige regen en flinke windstoten. Dat blijft nog uit en daar baal ik van. Een belachelijk hete dag als deze hoort te eindigen met noodweer. Dat is een traditie, daar kijk ik naar uit en daar knapt de wereld heel erg vanop. De fris- en versheid zijn dan plotseling terug op aarde. Voorlopig ziet het erg nog gewoon naar uit dat vooral de nachtrust erbij in zal schieten vanwege de te hoge temepratuur in mijn kamer.
Twee andere droevigen mededelingen.
Op mijn travestie actie (dank je wel Frits voor je belangstelling) rust geen zegen. Mijn ketting is vandaag kapot gegaan.
Ik heb gisteren de Maria tentoonstellingbezocht. Die beslaat precies 25 vierkante meter tentoonstellingsruimte en 1 videoband. Niet de moeite om daarvoor naar de Brabohoofdstad af te reizen.
De terrasjes zijn daarentegen wel weer de moeite waard. Zeker zolang het nog steeds niet regent.
Ik heb de afgelopen dagen wat onregelmatig geschreven op mijn site. Kwam vooral doordat er nu een uiteraard helemaal legale versie van Windows XP op mijn compu is geinstalleerd. Leve Tom! Windows ME liep zo vaak vast dat ik mijn IBM'tje bijna het raam uitgegooid had. Nu heb ik daar overigens al weer behoefte aan, maar dat is dan meer vanwege het weer. Ik zo vaak in de tuin dat ik er niet altijd toe kom om achter het scherm te gaan zitten en iets te typen. Maar goed wie gaat er met die weer lezen wat ik te schrijven heb?
Daar zal ik echter nooit achter komen. Een van mijn principes is dat iedereen mijn site moet kunnen bezoeken zonder dat ik dat van hem/haar weet. Dat stukje privacy vind ik zelf altijd wel erg prettig, dus dat houd ik ook zelf maar hoog. Bovendien houdt het de illusie in stand dat mijn site regelmatig gelezen wordt. En dat is wel prettig.
Vandaag is een droeve dag. De laatste keer dat Henny Stoel het journaal presenteerde. Ik had graag gewild dat ze nog wat langer was gebleven. Zoveel ervaring, wijsheid en natuurlijke autoriteit. Na Joop van Zijl en Harmen Siezen verdwijnt er al weer een oud gezicht bij het Journaal. De jeugd schijnt de toekomst te hebben. De jeugd zal Henny nog missen!
Persoonlijke noot. Vandaag is een bijzondere dag. Ik heb voor het eerst in mijn leven een ketting gekocht. Nee, het is niet mijn eerste stap op de weg der travestie. Het is een poging een taboe voor mij zelf te doorbreken, waar andere mannen al lang niet meer tegen aanhikken. Voorlopig bevalt het wel. Alleen...hoe krijg je in vredesnaam zo'n ding vast om je nek?
Deze kop stond op het ANP. Oke, het is een flauwe woordgrap van de opsteller, maar wel een interessant vraagstuk. Het genoemde ziekenhuis is het van oudsher katholieke St. Radboud in Nijmegen. Hoe katholiek is de zorg, maar hoe graag wil jij in een expliciet katholiek ziekenhuis liggen? Word je daar ´beter´van? Het onderzoek zal worden gehouden onder de medewerkers. Het lijkt mij echter veel interessanter om de patienten een vragenlijst voor te leggen:
* Wilt U geholpen worden door een non in plaats van door een lekenzuster?
* Wilt U voorafgaand aan een operatie gezegend worden door een priester?
* Wilt U een kruisje op de muur van Uw ziekenkamer?
Ik denk dat relatief veel mensen dit soort vragen nog positief zullen beantwoorden ook. Ik zou op deze drie vragen in ieder geval ja zeggen. Het geeft toch iets huiselijks en tegelijkertijds iets veiligs dat God expliciet over de schouders van het medisch personeel meekijkt. Dan sterf je in ieder geval veilig.
Alleen nog een humanistische en een moslimvleugel inrichten en klaar ben je!
Hieronder het hele artikel.
NIJMEGEN (ANP) - Het Universitair Medisch Centrum St. Radboud (UMC) gaat op zoek naar het katholieke gevoel onder de duizenden medewerkers. Het ziekenhuis wil weten in hoeverre het personeel zich nog verbonden voelt met begrippen als compassie, barmhartigheid en spiritualiteit.
Dat deelt prof. dr. F. Gribnau, lid van de Raad van Bestuur, mee in het personeelsorgaan van het UMC. Het Radboudziekenhuis is het enige academische ziekenhuis op katholieke grondslag in Nederland. Gribnau vindt daarom dat het ziekenhuis op zijn minst de waarden uit de katholieke traditie die verwant zijn met het verlenen van zorg moet durven benoemen. Het onderzoek laat kwesties als euthanasie of abortus buiten beschouwing, maar zal betrekking hebben op zingeving in de dagelijkse zorg voor zieke mensen.
Het UMC besteedt volgens Gribnau al veel aandacht aan medische ethiek. Op de afdelingen heeft regelmatig moreel beraad plaats. Maar de Raad van Bestuur wil beleid ontwikkelen waarin de katholieke achtergrond van het ziekenhuis meer ruimte krijgt. ,,Geen fundamentalistische doctrine of een sektarische horlepiepdans, maar een gezamenlijk verhaal waarin katholiciteit kan tonen wat zij waard is. Het gaat ten slotte om een wereldgodsdienst die al twintig eeuwen voor velen een allesbepalend levensbeginsel is'', zegt Gribnau.
Overigens houdt de Raad van Bestuur er rekening mee dat het katholicisme veel medewerkers niets meer zegt. ,,Als de mensen het associëren met dwang, gebod en verbod moeten we er voortaan onze mond over houden'', aldus Gribnau. Het onderzoek moet binnen een jaar klaar zijn.
Vanmiddag ergens tussen Amersfoort en Zwolle. Ik keek even op uit mijn boek. Buiten raasde de wereld voorbij. Plotseling zag ik haar staan. Met een hand de afrastering langs de rails vasthoudend. Ze stond aan de kant van het spoor, angstig voor zich uitkijkend, wachtend op de volgende trein uit de andere richting. Ik had geen idee wat ik kon doen. Alleen maar hopen dat het nog lang zou duren voor er een trein langs zou komen en dat ze zich zou bedenken.
Mijn trein terug had geen vertraging. Ik was daar nog blijer om dan normaal.
Ik heb anderhalf uur lang zitten kijken naar het nieuwe Maandag Prinsjesdag. Had ik niets beters te doen? Weet ik niet, maar het was wel een fijn programma. Anderhalf uur televisie. Mooie muziek, vooral van Wende Snijders, leuke gast, Roger van Boxtel, geweldige correspondent met prachtige radiostem, Sjifra Herschberg, fijne wielersport en tot slot Martin Luther King. Kortom, veel wat het leven leuk maakt zat erin verwerkt! Ideale zomeravondtelevisie. Wellicht beter dan Zomergasten, omdat de gastheer Joost Prinsen ouder en leuker is dan voornaamgenoot Zwagerman. Ook is het een verademing om na alle belspel-presentatoren van de generatie Nance, weer een man met levenservaring op de TV te zien, ook al waren zijn vragen af en toe behoorlijk obligaat (Joost aan Sjiftra: "Is dat nou gevaarlijk: wonen in Israël"). De ouderen nemen de TV weer over en volgende keer wordt het ongetwijfeld weer fijn. Dat wordt kijken, als ik tijd heb. Maandag: Prinsjesdag.
Gisteren de nieuwe Charlies Angels gezien. Plankgas, is de ondertitel. Ik ben nog aan het bijkomen. Wat een slecht scenario en wat een aaneengeregen, doodvermoeiende keten van actiescene´s. Maar wel helemaal hot en helemaal 2003. Dus wel een knappe film.
Ook de site is full throttle. Mijn compu crashte ervan.
Een vaak gehoorde kreet in mijn studentenhuis. In Amerika, waar alles gekker is, is ook dit gekker. Daar kun je zelfs via een telefooncel gebeld worden. A ringing phone has to be answered. Isn´t it? Leuk gegeven om een spannende film op te basseren. Want de beller kan iedereen zijn. Ook iemand die jou onder schot houdt totdat jij publiekelijk bekend hebt dat je vreemd gaat. Wel een enorme moralist, die beller. Vreemdgaan, dat schijn je per se op te moeten biechten. Zo iemand kan alleen maar een Amerikaanse scenarist zijn. Een minpuntje. Voor de rest een leuk tussendoortje.
Er lag vanochtend een vreemde vorm van doelgroepenmarketing in de brievenbus van mijn studentenhuis. ´Onze´wijkhypotheekadviseur (wist niet dat we die hadden) raadde ons via een folder aan, ons op onze hypotheekwaardigheid te laten testen. Hallo, dit is een studentenhuis!
Wellicht kan onze wijkhypotheekadviseur onze wijkPRadviseur om raadvragen en dan bedenken dat dit een vrij zinloze actie was. Ondertussen zit ik meer te wachten op een wijkloopbaanadviseur. Wellicht een gat in de markt?
Nationaal Museum van Speelklok tot Pierement staat bij mij op de eerste plaats van mooiste musea van Nederland. Ik denk dat het Catherijne Convent een goede tweede is. Ze maken de mooiste tentoonstellingen en halen hun topstukken overal vandaan. Het lukt hen iedere keer weer om prachtige religeiuze kunst naar de Utrechtse Nieuwegracht te halen. Onlangs waren het Russische Ikonen, nu is het Vaticaanse kunst. Alhoewel, Vaticaans...
Catharijneconvent krijgt schatten van de paus
ROME (ANP) - Het Utrechtse museum Catharijneconvent krijgt een van de grootste collecties kerkelijke gebruiksvoorwerpen te leen van het Vaticaan. Deze zijn vanaf 11 september te zien tijdens de tentoonstelling 'Pracht en praal van de paus. Schatten uit het Vaticaan'.
,,Alleen de expositie die momenteel in de Verenigde Staten reist, is met ongeveer 250 voorwerpen van hier groter'', zegt monseigneur Zagnoli van de Vaticaanse sacristie, die directeur Guus van den Hout van het Catharijneconvent woensdag de schatten in hun dagelijkse bergplaats toonde.
Van den Hout kreeg na de Amerikanen toestemming voorwerpen uit de sacristie en schatkamers te selecteren voor zijn tentoonstelling. ,,Eigenlijk wilde ik enkel Nederlandse geschenken uit het Vaticaan, waarvan er honderden in de kelders moeten liggen. ,,Helaas is daarvan nog niets geclassificeerd'', zegt Van den Hout, die hoopt een dergelijke expositie ooit te verwezenlijken.
Een 'Nederlands' geschenk komt wel naar Utrecht. Het is tevens het oudste kunstwerk in de tentoonstelling: een Byzantijns kruis uit de zesde eeuw dat de Nederlandse kruisvaarders in 1240 uit Constantinopel meenamen naar Maastricht. Om het Vaticaan gunstig te stemmen voor de heroprichting van het bisdom Roermond, werd het in 1800 aan de paus geschonken. Nu komt het dus weer even terug naar Nederland.
Ik ben een boek over interviewtechnieken aan het lezen. Bij interviewen komt nog heel wat kijken en er kan het nodige fout gaan. Eén voorbeeld vond ik erg leuk:
Interviewer: Acht U zichzelf een religieus type?
Geinterviewde: Ja
Interviewer: Zou U daar iets meer over kunnen zeggen?
Geinterviewde: Nou ik houd erg van familieromans en zo.
Afgelopen zaterdag opende de Volskrant ermee. Wellicht is van der G. een autist. Marten Fortuyn kleurde dat in door net in NOVA te zeggen dat de moordenaar van zijn broer handelde als een soort God van de Veluwe. Van der G. zou zelf willen bepalen wie goede en wie slechte ideeen hebben om vervolgens de bad-guys het recht op leven te ontzeggen.
Een vreemde parallel dringt zich op. Pim is wel benoemd als een Jezus Christus figuur. De Messias die Nederland ging redden. Zo is hij ook wel in de media geportretteerd.
Als van der G. God is die de Messias laat sterven (het verhaal van Goede Vrijdag), dan is het nu wachten op de wederopstanding van Pasen.
De Heilge Geest van Pim is in ieder geval allang neergedaald, op de hoofden van de LPF-apostelen. Uit die kring is Mat H. de nieuwe Paulus.
Alleen blijft het opvallend dat van der G(od) tegelijkertijd gezien wordt als een autist.
Wat zou dat over ons beeld van de Echte God zeggen?
