Gisterenavond laat Ruby Wax gezien. Veel van wat zij maakt vind ik leuk. Gisteravond was het programma echter licht shokkerend. Ze bezocht een kerkje in de binnenlanden van de VS. Een bijzondere kerk, omdat de enige plek op deze aarde is waar ze het Evangelie echt serieus nemen. Allerlei groepen en kerken denken dat ze bijbel letterlijk navolgen. Toch is dat niet waar. Alleen daar in dat kleine, lelijke kerkje ergens in de VS doen ze dat wat de Heer hun opgedragen heeft. Zeggen ze zelf.
Dit verwijt is heel bekend in christenland. Iedereen zegt dat zij alleen precies doen wat de Heer wil. Dat alle anderen zwak en niet in staat zijn om de Heer volledig te dienen. Ms. Wax heeft het bizarre van dit verwijt aangetoond en ik zou graag hebben dat alle christenen haar programma bekijken en dan in lachen om de ridiculiteit van hun eigen redenatie uit zullen barsten.
Wat is namelijk de Heer volledig dienen volgens deze kleine Amerikaanse kerk: dansen met slangen. Staat immers niet in het Evangelie dat Jezus ons de macht heeft gegeven over de slangen. Dus een echte christen pakt een slang op, gaat met hem dansen of steekt een preek af over de overwinning op de Duivel. Maakt niet uit dat je gebeten wordt, dat je vingers eraf vallen, dat je misschien overlijdt en dat je kinderen alleen achter blijven omdat manlief al aan een slangenbeet is overleden. Deus vult en God heeft ten slotte alleen gezegd dat je slang moet oppakken en niet dat je het overleeft.
Mensen gaan ver in hun geloof, onverantwoord ver. Soms lijken christenen uit een andere wereld te komen. Ruby leek een programma te maken over een vreemde diersoort die maar vaagelijk op de bekende soort ´mens´leek.
Kan er i/Iemand opstaan en vertellen dat dit waarschijnlijk toch niet helemaal was wat Jezus bedoelde.
Vandaag naar Parkpop geweest, in het Haagse Zuiderpark. Drie podia, 375.000 bezoekers, een markt, heel veel eettentjes en te weinig WC´s. Een multiculti prgrammering met artiesten uit USA, Jamaica en Senegal (Youssou ´7 seconds´ N´Dour). Alleen opvallend dat zelfs dit grootste gratis popfestival van Europa vooral bezocht wordt door de witte alto-bovenlaag van Nederland. Ook een vrij toegankelijk festival is blijkbaar alleen maar weggelegd voor de happy few.
Vlak voordat onze pendelpus bij het park aankwam, reden we door een straat met drie luchtkussens. Er omheen zwermden vrouwen met hoofdoekjes, mannen met lange baarden en bijpassende kinderen. Turks Den Haag hield zichzelf bezig met springen op kussen in plaats van met dansen op Senegaleze ritmes.
Ik had verwacht dat Parkpop een volksfeest zou zijn: een inte/trig(r)erend, multi culti en leuk feest voor iedereen. Ieder volk bleek echter een eigen feestje te hebben, op nog geen 500 meter vam elkaar.
Terwijl Nederland steeds verder desintegreerde, ben ik heerlijk in het gras in slaap gevallen, onder de warme zon, wegdromend Jamaicaanse klanken.
Hčt studentenblad van Nederland is de IS. De Internationale Samenwerking wordt gratis rondgespamd door het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking, om de burgers meer bij het overheidsbeleid te trekken. Op zich een leuk blad, met weetjes, mooie foto´s en soms interessante artikelen.
Ik was het juni nummer aan het lezen en kwam daar een vreemde redenering tegen. Het ging over de vraag waarom mensen nog steeds niet massaal overgestapt op Max Havelaar koffie.
´Sara Lee (moedermaatschappij van Douwe Egberts, red.) heeft enorme reclamebudgetten. Met andere woorden: de consument wordt steeds opnieuw verleid, terwijl de burger heel graag sociaal verantwoord wil kiezen´.
Als socioloog zou ik zeggen: wat een prachtig voorbeeld van een rollenconflict. Als mens: wat een gezeik. Koop die koffie nou gewoon en praat je gedrag niet goed met allerlei smoesjes over verleid worden door...Je hebt je eigen verantwoordelijkheid, neem die dan ook.
Mmmm, volgens mij heb ook ik nu te maken met een rollenconflict tussen socioloog en mens. Tijd voor afstand en reflectie. Tijd voor thee. Max Havelaar thee! Ik laat me niet verleiden.
Wat ook verdwijnt is Beeldinstituut de Volkskrant. Iedere week een foto, schildering, graphic of ander sterk beeld op de middenpagina van de Kunstbijlage. Gedrukt op krantenpapier, dus niet houdbaar genoeg om te bewaren. Maar het plaatje bleef me wel vaak nog lang bij.
Een groot groen vlak met oliedruppels. Een amerikaans computermonstertje eet ze een voor een op. Er komen witten kruizen voor in de plaats.
Een foto van Dover, waar precies een jaar eerder 53 Chinezen in een vrachtwagen zijn omgekomen.
Een dorpje in Puerto Rico, met groen geschilder huizen, om de bewoners hun eigen waarde weer terug te geven.
Zo verdwijnt weer een wekelijsk contemplatie moment.
Gisteren had ik een prachtige post geschreven, loopt mijn computer vast. Alles weg! Ik wordt echt heel erg geil van de nieuwe, nooit vastlopende Apple PC. Of is het gras altijd groener aan de overkant?
Soms is weg ´overigens´ wel positief. Ik heb toch maar besloten om op vakantie te gaan. Even ontspannen is wel goed. Wie suggesties heeft voor een bestemming....ik hoor het graag.
Terug van weggeweest is overigens de Iraakse minister van informatie Mohammed Al Sahaaf, die steeds beweerde dat zijn land echt niet was binnengevallen door de Amerikanen. Hij is gisteren gevangengenomen in een buitenwijk van Bagdad. Maar ook dat zal hij wel weer ontkennen.
Een film met de titel Satin Rouge is veel belovend. Het script is vrij eenvoudig. Een Tunesische moeder ontdekt de wereld van de danskroegen in haar stad en hervindt zo zichzelf. De uitvoering is echter mooi. Tunis blijkt een geweldige mediteraane stad, de muziek is opzwepend, de cultuur intrigerend. Een beetje langdradig is de film wel, maar na afloop wil je maar twee dingen: dansen en naar Tunesie. Fijn als je je zomervakantie nog moet plannen.
Ze hebben ook op de site hun best gedaan. Zeer de moeite waard.
Deze trailer geeft je een goed beeld van de film.
Twee dagen geen post, want twee dagen brak. Er was in mijn fijne studentenhuis namelijk een groot feest. Ieder had zo zijn eigen vrienden uitgenodigd en met 11 bewoners kom je dan aan een behoorlijk aantal feestgangers. Een hele zaterdag opbouwen, bier kopen, versieren en thematisch verkleden. Vervolgens feesten, kletsen, in het vuur staren, bier drinken en dansen tot half vijf. Dan slapen. Om 12 uur met zijn allen ontbijten, vegen, afwassen en ontdekken dat er nog heel erg veel bier over is.
Leuk? Ja, super. Vonden de buren dat ook? Geen bericht is goed bericht. Blijvend resultaat? De sociale cohesie binnen het huis is enorm versterkt. Ik ben alleen benieuwd hoe lang het duurt. Dus maar vast beginnen aan een nieuw project. Een bierveiling bijvoorbeeld.
Real friends? Ik was vorige week zaterdag op de onovertroffen EO-jongerendag. Betere bekeringsshows worden er in Nederland niet gemaakt. Niet dat ik er uit eigen initiatief was. Ik mocht mijn universiteit promoten.
Samen met Bindert over de promomarkt lopend, werden we ook aangesproken door een tweetal fijne marketingmeisje. Christelijk Nederland heeft namelijk tegenwoordig een eigen datingsite: realfriends.nl. Of we even op de foto wilden. Altijd leuk.
Gisteren kreeg ik een mailtje. Ik kon mijn foto ophalen, als ik een proef-real friend zou worden. Ik heb net al mijn persoonlijke info op hun site achtergelaten om de foto te bemachtigen. Inclusief vragen over mijn soort haar, of ik wel eens naar de kerk ga en mijn liefdesleven. Wat nou privacy?
Toen kwam ik eindelijk bij de foto. Mijn inspanningen zouden worden beloond. Blijkt de foto onscherp.
Ideetje voor een nieuwe site realfriendsareanillusion.nl (Vrij naar Henkiepenkie).
Oke, beetje te laat, maar ik moest nog even de eerste playlist van mijn leven in elkaar zetten. Morgen is er een fijn eindfeest aan mijn universiteit en ik ga zowaar een uur draaien. Ben benieuw hoe het alle betrokkenen bevalt.
Vandaag achter op de Kunst-bijlage van de Volkskrant een enorm cliche verhaal onder de titel: helden van weleer. Nu de film over de Kameleon uit is, vinden krantenredacties het blijkbaar tijd om teksten te laten schrijven als: ´De wereld wordt steeds kleiner, en tegelijk steeds onoverzichtelijker...Er heerst onvrede, dus wordt er terugegrepen naar oude verhalen. Die doen het, in een gefabuleerde versie, altijd goed. Als een soort vlucht´.
What else is new. Mensen schijnen deze tijd niet aan te kunnen en willen terug naar de jaren ´50. Met andere woorden, allemaal achter Pim Fortuyn aan. De Volkskrant introduceert er zelfs een neologisme voor: terugzucht.
Nogmaals, een doeltrap voor een nog grotere goal kun je niet nemen, maar de observatie van de krant is natuurlijk wel juist.
Ik wordt steeds moedelozer van dat verlangen naar toen. Nederlanders lijken collectief te lijden aan het bejaarden syndroom: vroeger was alles beter. Om met Jamai te spreken: Step right up. Vlucht eens naar voren in plaats van naar achteren.
Wat is dan mijn probleem met het Volkskrant artikel? Vooral dat ze die verwende kinderen mentaliteit van de Nederlander zo kritiekloos benaderen. Verbrand al die Nederlandse kinder(!)boek verfilmingen waar en masse naar gekeken wordt. Weg met Kruimeltje, de Kameleon, Minoes en Pietje Bell. Het is tijd voor nieuwe helden. Ga die eens opzoeken. Ga de theaters in. Luister naar de muziek.
De enige die niet helemaal kritiekloos deze ontwikkelingen lijkt te volgen is de cartoonist bij het genoemde artikel. Hij heeft een poepende koe getekend die knecht Gerben van dichtbij aan het filmen is. Ondertussen zinkt op de achtergrondde Kameleon met de tweeling.
Navelstaarders hebben geen oog voor de toekomst.
Waarschijnlijk zal het kind van Max en Lex niet aan het aantal bijdragen, maar er zijn onderhand wel heel veel katholieken:
VATICAANSTAD (ANP) - Het aantal rooms-katholieken is sinds het aantreden van paus Johannes Paulus II in 1978 gegroeid van 757 miljoen tot bijna 1,1 miljard. Dit blijkt uit het nieuwe Statistisch Jaarboek van de Rooms-Katholieke Kerk.
In Afrika groeide het aantal rooms-katholieken met 148 procent sterker dan de totale bevolking (83 procent). Er zijn nu 136 miljoen Afrikaanse rooms-katholieken. In Azië steeg het aantal met 73 procent tot 108 miljoen.
In Noord-, Midden- en Zuid-Amerika wonen in totaal 528 miljoen rooms-katholieken, bijna de helft van het totaal. In Europa groeide het aantal weliswaar met 5,3 procent, maar de totale bevoking steeg met 6,8 procent.
Brazilië is het land met de meeste rooms-katholieken (147,4 miljoen), gevolgd door Mexico (91,9 miljoen) en de Verenigde Staten (64,1 miljoen).
Wat een productie draait deze paus toch!
Verder heb ik niet zo heel veel tijd om iets zinnigs te schrijven, ik ga naar mijn zeer geliefd dispuut!
Eindelijk kreeg Nicole dan een Oscar. Die had ze al 20 keer eerder moeten krijgen, maar goed. Geweldige actrice en als je zelfs een lelijke nepneus op durft te doen, terwijl schoonheid het ideaal is in Hollywood, dan ben je super.
Ingaan tegen bestaande plaatjes is een van de sterke kanten van The Hours. De film is een pleidooi voor euthanasie, wanneer het leven je niet langer kan bekoren. Het is een film die de vrouwenemancipatie, met name op lesbisch-sexueel terrein, nog eens een zet in de goede richting wil geven.
Het verhaal: 3 vrouwenlevens worden geportretteerd. Virginia Woolf (Kidman) worstelt met sociale conventies en haar kunstenaarschap. Twee vrouwen (1950 en 2000) proberen elk in hun tijd op een eigen manier het leven vorm te geven. Voor zieners (Woolf) blijkt de uitweg de zelfmoord, de andere twee vrouwen lukt het binnen dit leven een eigen plek te vinden.
Daarmee is The Hours ook een onvervalste Hollywood feel-good movie. Iedereen komt terecht waar zij wil, ook al is dat de zelfverkozen grafkist. Het is een promotie van het doorbreken van bestaande sociale rollen en de idee dat als je dat maar hard genoeg probeert, het ook lukt.
Dat laatste irriteert mij. Het leven is vaak niet maakbaar en je moet jezelf daarin niet voor de gek willen houden. Dat zelfmoord ook onderdeel uit kan maken van het maakbare leven vind ik moeilijk te accepteren. Mensen moeten een vrije keus hebben, maar ik vind dat het te veel eer is voor de dood om te doen of het ook een levensvervulling kan zijn. Dat is het per definitie niet.
Toch blijft het een goede film, al was het maar vanwege Nicole.
Vanmiddag in de trein tegenover mij. Een vrouw van een jaar of 63. Bloemetjes jurk. Gouden ketting. Permanent.
Ze leest de Computertotaal door. Driftig scant ze de artikelen over de nieuwste notebooks en nog snellere processors. Dan stopt ze en grijpt naar haar handtas. Ze haalt er een pen uit. Ik kijk op. Ze begint rustig de maandelijkse kruiswoordpuzzel in te vullen. Mijn wereldbeeld klopt weer.
Na de mislukking op de 13e, dan nu echt over Julia. Ik kan me nog goed herinneren dat de film First Knight uitkwam. Door het hele land hingen affiches van de Arthur-film. Op de posters stond een bloedmooie vrouw. Zwart haar, volle lippen, mooie ogen. Mijn droomvrouw.
Julia Ormond heette ze en ik ben nog steeds weg van haar. Ik heb de film onderhand een paar keer gezien (slechte film overigens, lees deze meer dan interessante recensie), maar Julia schittert.
Ik ben Julia uit het oog verloren, maar donderdag was mijn geluksdag. Ik kwam Julia weer tegen in de krant. Ze speelt in een nieuwe film: Resistance. Julia is sindsdien weer in mijn leven. Ik heb het internet afgezocht (ik bleek een aantal films met haar gemist te hebben, maar ze wordt echt te weinig gecast), ze is mijn bureaublad en wie weet ben ik zelfs zo gek dat ik met de trein naar Amsterdam afreis om haar te zien (dat is bijna de enige plek waar de film draait). Julia!
Overigens kwam ik op mijn surftocht een verklaring tegen, waarom zij mij zo aanspreekt. Voor de engelse pre-rafaelieten uit de 19e eeuw zou Julia de ideale vrouw zijn: sensual beauties with long, dark, waving hair and melancholy eyes. In de foto van Julia is ook een uitsnede geplakt, van een kunstenaar uit deze stroming. Ik leef toch in de verkeerde tijd.
O ja, het motto van de nieuwe film Resistance is: Love is the hardest thing to survive. Hoeveel verlangen naar Julia kan ik aan?
Pieters Ideeële Patentshop (PIP):
Voor al Uw patenten op TV-formats.
Bijzondere voorwaarde: 1% van de winst gaat naar een goed doel. Het voortbestaan van de AH.
Het wordt nu pas echt cool om een overtreding te begaan. Zeker als je bij de AH werkt. De boete van de medewerker die met de losse handjes op de kleintjes past wordt deze keer betaald door Jos Eerdmans van de LPF. De vorige boete dus door prins Bernhard.
Volgens mij heeft het allemaal te maken met een nationaal reddingsplan voor onze bekende grootgrutter. Ik ben benieuwd of je je binnkort ook kunt inschrijven op het (laten) betalen (v)door anderen (van jouw boetes)?
In denk dat we binnenkort ook een verdere melkkoe-achtige taferelen van dit verschijnsel kunnen aantreffen, als de commerciele tvzenders een nieuw programma gaan pluggen met een titel als 'Boboos Betalen Boetes' ofzo. Het geheel zal waarschijnlijk ondersteund worden met een nieuwe kledinglijn (met alweer zulke akelige teksten waaraan Pieter zich kan gaan ergeren), nepboetes en allerlei andere gadgets.
Kortom, we wachten af!!
Het is vast en zeker vrijdag de 13e. Ik had een mooi stukje geschreven over een van de mooiere vrouwen op aarde: Julia Ormond. Met foto´s! Maar mijn compu loopt steds vast (had ik maar een Apple). Wie weet morgen. Dan ben ik nar de EO-jongerendag geweest (slechts om mijn universiteit te promoten, niet om mij te bekeren), dus dan moet alles lukken!
Ik heb al eerder geschreven over het project van Bisdom Haarlem om eenmalig een raceauto te sponsoren. Maandag reed deze auto dan eindelijk vrolijk rond over het Zandvoortse circuit. Met weinig succes. De bolide werd 9e. Maar wat wil je dan ook met zo´n laf opschrift? Een duif! Als er een dier langzaam is, dan is dat wel de duif. Dat moeten ze in dat bisdom Haarlem, waar ook de Amsterdamse Dam onder valt, toch wel weten. Of dachten ze soms dat je snelheidsduivel met een f schrijft?
Opvallend aan Utrecht is de hoeveelheid truien en t-shirts met geborduurde opschriften:
Haal jij of haal ik? (roeiers)
Scoor jij of scoor ik? (voetballers)
En ga zo maar door. Ik probeer er op dit moment wanhopig meer te verzinnen, maar meestal zijn de spreuken zo slecht dat je ze na een paar seconden al weer vergeten bent. Je ziet het al voor je. Een dispuut, jaarclub of sportteam zit ´s avonds bij elkaar. Ze moeten een motto hebben voor komend jaar. Na 5 bier nog geen idee, na 10 geen enkele inspiratie, na 15 begint het te dagen en bij 20 is plotseling alles acceptabel. Degene die nog net een pen kan vasthouden krabbelt de ´brillainte´ leus op een papiertje en dat wordt de volgende ochtend met kater en al weggebracht naar het naaiatelier (een woord dat alleen met 20 bier op leuk is).
De schok komt bij het afhalen. Niet alleen de prijs van het borduren blijkt schrikbarend. Is dit het motto waarmee het komend jaar de wereld tegemoet moet worden getreden? Is dit de eigen identiteit? Zelfs het motto van het kabinet Balkenende II is mooi in vergelijking met de meeste spreuken hier in Utrecht.
Om iedereen alle creatieve moeite te besparen zal ik alle leuke, semi-leuke en zwaar mislukte slogans die ik op mannen dan wel vrouwe ruggen tegenkom de komende tijd hier publiceren. Hopelijk draagt dat wat bij aan het opkrikken van het niveau van het gemiddelde team t-shirt hier in Utrecht.
Alle inzendingen (ook uit andere steden!) zijn meer dan welkom.
Opvallend dat juist rondom Pinksteren bij mij de geest ontbreekt om te schrijven. Vanaf morgen weer iedere dag. Dan ook alles over mijn ervaringen van de afgelopen dagen: opera´s zeilen, Groningen etc.
Soms zijn er van die dagen dat je de hele tijd aan het rennen bent en daarom eigenlijk nergens zin in hebt. Daar zit ik nu middenin. Niet het moment om uitgebreid te schrijven. Met excuus.
Iedereen in Kampen: gefeliciteerd! Er is daar eindelijk wat gebeurd. Namelijk water in de Voorstraat in plaats van in de IJssel. Het blijft moeilijk.
Iedereen in Zwolle: ook gefeliciteerd! Er gaat eindelijk wat gebeuren! Sint Nicolaas komt daar dit jaar aan. Zou de boot Zwolle kunnen vinden?
Uiteraard ook Martin gefeliciteerd met de halve finale, maar dat nieuws wordt behoorlijk overschaduwd door de tijding dat Erik Dekker de Tour niet gaat rijden, omdat hij last van zijn knie heeft. De Tour zal nooit meer zijn wat het geweest is.
En dan het allerlaatste nieuws. Voetbalgeweld blijkt geen groepsgedrag, maar het werk van bepaalde individuen die zich buiten het stadion ook agressief gedragen. Wie meer wil weten: een samenvatting van het rapport is vanaf morgen hier te vinden. Wellicht kom ik er nog op terug.
Allerlaatste bericht: vanavond in Andere Tijden: toen de paus in 1985 naar Nederland kwam, wisten de cateraars maar een ding. Hij is verzot op tong. De arme man heeft toen 4 dagen lang niets anders gegeten. Ik denk dat de tong daarna zijn keel wel uitkwam.
Ds. Hendrik Jan Kater is overleden. Het is de predikant die Beatrix en CLaus trouwde en hun kinderen doopte. Hij is 92 geworden. Een mooie leeftijd. Hij werkte echter ook bij de VPRO, in de tijd dat het nog V.P.R.O. was. Dat is zeg maar de tijd dat cabaret voorafgegaan en afgesloten werd met een stichtelijk woord. Dat deed hij ook.
Mooi citaat in de VK vanochtend: Tineke Netelenbos aan het woord over hem `Ik identificeerde me met die man. Zijn kerkdiensten maakten het me mogelijk een humanitair normen- en waardenpatroon te ontwikkelen´. Kater als een moderne heilige, die voordoet hoe je je als mens kunt/moet gedragen. Eindelijk een dominee met st. ipv ds. voor zijn naam! God hebbe zijn ziel.
Voor iedereen die behoefte heeft aan een dagelijkse update van het voornaamelijk Duits-Rooms Katholieke nieuws: Katholische Nachrichten Agentur.
Er staan vaak leuke nieuwtjes op.
Er is nogal wat herrie op straat. Overal toeterende auto´s. FC Utrecht is kampioen! Dat is fijn. Dan hebben we in ieder geval de komende dagen weer de nodige rellen in deze mooie domstad.
Nu heb ik het niet zo op auto´s, maar ik geloof dat het Bisdom van Haarlem er juist gek op is. Gisteren stond in de Volkskrant dat een raceauto van het bisdom Haarlem tweede pinksterdag meedoet aan de races in Zandvoort. Er komt een duidelijke pinksterboodschap op de auto te staan. Welke is nog een geheim (is met Jezus waarschijnlijk). De advertentieruimte wordt beschikbaar gesteld door Pearl, die hoofdsponsor is van de bewuste auto. Het schijnt zelfs dat de betreffende biischop Punt erg van snelle auto´s houdt.
Sportsponsoring door de kerk? Wanneer helpt kardinaal Simonis FC Utrecht uit de financiële nood?
Er is nogal wat herrie op straat. Overal toeterende auto´s. FC Utrecht is kampioen! Dat is fijn. Dan hebben we in ieder geval de komende dagen weer de nodige rellen in deze mooie domstad.
Nu heb ik het niet zo op auto´s, maar ik geloof dat het Bisdom van Haarlem er juist gek op is. Gisteren stond in de Volkskrant dat een auto van het bisdom Haarlem tweede pinksterdag meedoet aan de races in Zandvoort. Er komt een duidelijke pinksterboodschap op de bolide te staan. Welke is nog een geheim (is met Jezus waarschijnlijk). De advertentieruimte wordt beschikbaar gesteld door Pearl, die hoofdsponsor is van de bewuste auto. Het schijnt zelfs dat de betreffende bisschop Punt erg van snelle auto´s houdt.
Sportsponsoring door de kerk? Wanneer helpt het Simonis FC Utrecht uit de financiële nood?
